تعیین پروگنوزانفارکتوس میوکارد تحتانی مرتبط با LCX در مقایسه با RCA در بیمارانی که بصورت تاخیری تحت آنژیوپلاستی کرونری قرار گرفته اند

Abstract

The aim of present study was to compare prognostic outcomes between LCX and RCA related acute inferior wall MI. In this cohort study all patients with acute inferior wall ST-segment elevation myocardial infarction (AIW-STEMI) in Shahid Madani Heart Center, Tabriz, Iran were assessed. One hundred fifty eligible consecutive patients between 2012-2013 were enrolled into this study. According to angiographic finding patients were classified in to the two groups as RCA occlusion and LCX occlusion. All patients underwent thrombolytic therapy then PCI as part of a pharmacoinvasive strategy. Multiple stepwise logistic regression models were used for comparison of prognostic outcomes. Of 150 patients, 97 (64.7%) were with RCA occlusion, whereas the remaining 53 (35.3%) were with LCX occlusion. Two groups of patient were similar in all baseline characteristics except of multiple-vessel disease. After adjusting for other factors, patients with LCX related acute inferior wall MI vs. patients with RCA related acute inferior wall MI had higher cardiac troponin I, significant mitral regurgitation and lower left ventricular ejection fraction., هدف از مطالعه حاضر مقایسه نتایج پیش آگهی انفارکتوس میوکارد(MI) تحتانی مربوط به LCX و RCA بود.در این مطالعه کوهورت تمام بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد تحتانی حاد همراه با بالا رفتن قطعه ST در مرکز قلب شهید مدنی تبریز مورد بررسی قرار گرفتند. یک صد و پنجاه بیمار واجد شرایط در محدوده زمانی 1392-1391 به این مطالعه وارد شدند. با توجه به بیماران یافته های آنژیوگرافی بیماران به دو گروه با عنوان درگیری RCA و درگیری LCX طبقه بندی شدند. همه بیماران به عنوان بخشی از یک استراتژی pharmacoinvasive تحت درمان با ترومبولیتیک قرار گرفتنه و پس از آن تحت PCI قرار گرفتند. رگرسیون لجستیک Multiple stepwise برای مقایسه نتایج عوامل پروگنوستیک مورد استفاده قرار گرفت .از 150 نفر ، 97 نفر (7/64%) مبتلا به انسداد RCA بودند ، در حالی که 53 باقی مانده است(3/35%) مبتلا به انسداد LCX بود.دو گروه از بیماران به جز در درگیری چند رگی کرونر، در تمام ویژگی های پایه ، مشابه بود. پس از تعدیل عوامل دیگر، بیماران مبتلا به انقارکتوس میوکارد تحتانی مربوط به LCX در مقایسه با بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد تحتانی مربوط به RCA دارای مقادیر بالاتری از CTNI، نارسایی قابل توجه میترال و کسر تخلیه ای بطن چپ پایین تری بودند.