مقایسه اثربخشی بوپیواکائین و فنتانیل در بی دردی اپیدورال قبل از شروع جراحی با قبل از پایان جراحی در بیماران تحت اعمال جراحی شکمی بزرگ زنان

Abstract

In the present study we aimed at evaluating the efficacy of pre-emptive and preventive epidural analgesia using bupivacain and fentanyl on patients undergoing major gynecologic abdominal surgeries. In a double-blind randomized clinical trial, 50 patients undergoing major gynecologic abdominal surgeries were studied. Pre-emptive group received a bolus dose of 10-12 mL bupivacain 0.125% and 25 microgram fentanyl via lumbar epidural catheter twenty minutes before operation and continuous infusion of bupivacain 0.125% at the rate of 2 mL/h. Preventive group received the same dose of drugs 20 minutes before the end of operation. In the ICU, both groups received infusion of bupivacain 0.125% and 25 microgram fentanyl through epidural catheter as patient control epidural analgesia (PCEA). Postoperative pain was measured by visual analogue scale (VAS) in recovery, 3, 6, 12 and 24 hours after operation, total analgesic usage and postoperative complications were compared between groups. Both groups in Intensive Care Unit (ICU) received infusion of bupivacaine 0.125% containing 25 microgram fentanyl in 10 ml of the solution through epidural catheter at the rate of 3 ml/h within the 24 hours after operation. If required, the rate was set to 1 mL/15 minutes. In case of VAS < 4, diclofenac suppository and in case of VAS > 4, morphine IV was administered. The comparison regarding age, weight, height, operation length, and isofluran use during operation revealed no significant difference between both groups. Preventive group significantly received higher doses of fentanyl (P=0.007) and lower doses of epidural anesthetics (P<0.001), had lower VAS scores at recovery and 3 hours after operation (P<0.001), and asked for analgesics later and less frequently (P<0.001). There was no significant difference between groups regarding requesting for intravenous narcotic and suppository., مطالعه حاضر ،تأثیر تزریق اپیدورال بوپیواکائین و فنتانیل قبل از شروع جراحی یا در پایان عمل در کنترل درد بعد از جراحی های شکمی بزرگ زنان را مقایسه نموده است. طی یک کارآزمایی بالینی تصادفی دوسو کور، 50 بیمار که تحت جراحی شکمی بزرگ زنان با بیهوشی عمومی قرارمی گرفتند،بررسی شدند.گروه امپتیو از طریق کاتتر اپیدورال کمری، 20 دقیقه قبل از شروع جراحی، ml 12-10 بوپیواکائین 125/0% و 25 میکروگرم فنتانیل بصورت بولوس و انفوزیون مداوم بوپیواکائین 125/0% با سرعت ml/h 2 قرار گرفتند. گروه پره ونتیو همان مقدار دارو را 20 دقیقه قبل از پایان جراحی دریافت داشتند. شدت درد بعد از عمل، بر اساس درجه بندی بصری درد (VAS) در واحد مراقبت بعد از بیهوشی((PACU و در زمانهای 3، 6، 12 و 24 ساعت بعد از عمل، میزان مصرف داروی ضد درد و عوارض جانبی در دو گروه مطالعه، مورد ارزیابی قرار گرفتند. هر دو گروه در بخش مراقبت های ویژه( ICU)،در 24 ساعت بعد از عمل، انفوزیون بوپیواکائین 125 /0 درصد حاوی 25 میکروگرم فنتانیل در 10 میلی لیتر، از طریق اپیدورال ml/h3 و در صورت نیاز بیشتر بیمار به بیدردی، ml/h1 هر 15 دقیقه دریافت کردند. در صورتی که نمره بصری درد مساوی یا کمتر از4 بود، شیاف دیکلوفناک و در صورتی که نمره بصری درد بیشتراز4 بود، مورفین از طریق وریدی دریافت کردند.دو گروه از نظر سن، وزن، قد، مدت جراحی، مایع دریافتی،مقدار خونریزی، حجم ادرار، میزان دریافت ایزوفلوران حین عمل تفاوت معنی دارآماری نداشتند.در مرحله بعد از عمل، گروه پره ونتیو بطور معنی دار، میزان دریافت فنتانیل حین عمل بیشتر (007/0=p)، امتیاز VAS در ریکاوری و 3 ساعت بعد از عمل کمتر(001/0p<)، زمان درخواست اولین داروی ضددرد،دیرتر (001/0p<) و تعداد داروی اپیدورال دریافتی کمتری (001/0p<) داشتند. تفاوت معنی دار آماری بین دو گروه از نظر میزان نیاز به داروی ضد درد وریدی و میزان دریافت شیاف،بین دو گروه وجود نداشت.