بررسی بیان ژنPAWP در مسیر تمایز سلولهای بنیادی جنین موش به سلولهای ژرملاین در محیط آزمایشگاهی

Abstract

مقدمه: بیش از 10 درصد از زوجها دچار مشکل ناباروری هستند. فاکتورهای ژنتیکی نقش مهمی در نازایی مردان دارند. PAWP یکی از ژن های جدید و اختصاصی اسپرم بوده و کاندیدای فعال سازی تخمک می باشد ولی درخصوص تنظیم بیان ژن PAWP اطلاعات کمی وجود دارد. هدف: بیان ژن PAWP در مراحل مختلف تمایزmESC به سلول های رده ژرم در شرایط آزمایشگاهی بررسی شد و با بیان آن در مراحل مختلف اسپرماتوژنزیس بیضه موش مقایسه گردید. همچنین جهت نشان دادن نقش این ژن در تکثیر سلولی، بیان آن در سلول های فیبروبلاست جنینی موش (MEF)، رده های سلولی سرتولی و سرطانی فیبروبلاست جنینی موش(NIH3T3) بررسی گردید.مواد و روش ها: ابتدا mESC تراریخته بیان کننده ژن Stra8-GFP ساخته شد. بعد در محیط کشت مخصوص سلول های بنیادی تحت تاثیر اسید رتینوئیک (RA) به اسپرماتید تمایز داده شدند. در نهایت بیان PAWP در تمامی نمونه‌صها با استفاده از روش های RT-PCR ،qRT-PCR و ایمونوسیتوشیمی بررسی شد.یافته ها: بیان ژن PAWP در طی مراحل اسپرماتوژنز در بیضه موش افزایش یافته و در مرحله بعد میوزی به حداکثر رسید. همچنین بعد از 30 روز از القای تمایز توسط RA در شرایط آزمایشگاهی، در اسپرماتید های حاصل از تمایز سلول های بنیادی به حداکثر رسید. همچنینmESC و NIH3T3 نیز ژن PAWP را بیان می کنند. نتیجه گیری: mESC تحت اثر RA در محیط آزمایشگاه بعد از 30 روز به اسپرماتید تبدیل می شوند. همچنین نحوه بیان ژن PAWPدر طی فرایند تمایز سلول های بنیادی به اسپرماتید در محیط آزمایشگاه تقریبا همانند تکامل در درون بیضه موش است لذا پیشنهاد می شود که PAWPاحتمالا در اسپرماتوژنزیس و تکامل سلول ژرم نقش داشته باشد. از طرف دیگر، PAWP به عنوان یک ژن اختصاصی اسپرم باید بعنوان یک مارکر در مطالعات بنیادی جنینی لحاظ شود. همچنین پیشنهاد می شود این ژن احتمالا در تکثیر سلولی و توموروژنزیس نقش داشته باشد.