نتایج دو ساله اصلاح ورتیکال تالوس مادرزادی به روش دابس با گچ گیری دوره ای و جراحی محدود

Abstract

In this series we have been shown that a new method of serial casting and subsequent limited open surgery has been associated with excellent results , even in older children and syndromic cases. 15 feet in 10 patients have been treated by manipulation and serial casting with reveres ponseti method followed by percutaneous achille tenotomy and limited open reduction of talonavicalar Joint. All patients evaluated both clinically and Radiologically in mean follow up periods of 2 years. The age of the patients was from 1 months to 9 years old. After 2 years all patients had plantigrade and flexible feet and there were no Radiological problem. The mean talocalcaneal angle degree before(70.50`) and after(310) treatment were significant difference(<0.001) and Talar axis Metatarsal Base Angel (TAMBA) before (600) and after(150) were significant difference(<0.001)., هدف این مطالعه این است که می توان با مانیپولاسیون و گچ گیری با روشهای مناسب و جراحی محدود بعد از آن ، نتایج قابل قبولی را حتی در سنین بالاتر و موارد سندرمیک ورتیکال است . در این مطالعه 15 پا در 10کودک مبتلا به ورتیکال تالوس مادرزادی (CVT) تحت مانیپولاسیون و گچ گیری سریال با روش Dobbs قرار گرفته و بعد آن تحت تنوتومی آشیل و جااندازی باز محدود مفصل تالوناویکولر و ثابت کردن آن با پین قرار گرفتند. بیماران بعد عمل و تا دو سال بعد از آن هم از نظر بالینی و هم رادیولوژیک مورد پیگیری شدند. دامنه سنی بیماران از یک ماه تا 9 سال در زمان مراجعه متفاوت بود. بعد از 2 سال ( 36-18ماه ) همه بیماران دارای پای پلانتی گرید و قابل انعطافی بودند و بدون مشکل راه می رفتند .دفرمیتی رادیوگرافیک نیز اصلاح شده بود. میانگین زاویه تالوکالکنئال در قبل(5/70 درجه) و در بعد از پیگیری (31 درجه) بود و زاویه Talar axis Metatarsal Base Angel (TAMBA) در قبل(60 درجه) و بعد از درمان (15درجه) بود که تفاوت آماری معنی داری(001/0>p) وجود داشته است.