ارتباط بین میکروآلبومینوری در کودکان با ریفلاکس وزیکویورترال و کلیرانس کراتینین و ارتباط آن با عوامل فردی (سن و جنس ) و ایجاد عوارض کلیوی(اسکارکلیه)

Abstract

Vesicoureteral reflux (VUR) is a common anomaly of urinary system among children. VUR will lead to frequent UTI (Urinary tract infection) and kidney scar if it is not cured in time. The study of micro albuminuria is important in diagnosing the Glumerol damage in primary stage.As studies regarding its role are few and not satisfactory, we have decided to study Micro albuminuria in children suffering from VUR and evaluate the correlation between the amount of Microalbuminuria with cratinine clearance, kidney scar, and reflux grading. The 87 patients suffering from VUR who came to Tabriz Educational pediatric center and nephrology clinic to be cured are studied. Reflex diagnosis was done using VCUG. Three months afterUTItreatment, Urea , Cr test and DMSA scan were done to evaluate the kidney scar and urine test to see if there is Microalbuminuria in urine. Average age of the patients was 4.492.64 of these 82.8% were female. Reflux grading were 5.7% in grade 1, 17.2 in grade 2, 33.3% in grade 3, %26.4 in grade 4 and %17.2 in grade 5.DMSA scan was abnormal in 58 patients (%66.6). Among males, Reflux grading was more moderate to severe than females (%93.3 vs %73.6). As reflux grading increases the amount of albumin in urine increases and the amount of cratinine clearance decreases. Microalbuminuria was %10 in mild group, %17.2 in moderate and %31.6 in severe. (P = 0.12). There was not any significant correlation between albuminaria and reflux grading (P=0.35). There was no significant correlations between Cratinine clearance and reflux grading either .albuminuria was 33.3228.69 in patients with scared kidney and 10.828.83 in patients without scared kidney (P=0.006). Frequency of scared kidney regarding reflux grading in mild to severe groups was %50, %62.1, and 78.9 respectively (P=0.07). While only %3.4 of patients without scar had microalbuminuria (P=0.003), هدف از این مطالعه, بررسی ارتباط بین میکروآلبومینوری در کودکان با ریفلاکس وزیکویورترال و کلیرانس کراتینین و ارتباط آن با عوامل فردی (سن و جنس ) و ایجاد عوارض کلیوی(اسکارکلیه) می باشد.در این مطالعه در بازه فروردین 1391 تا شهریور 1392، 87 بیمار مبتلا به ریفلاکس وزیکویورترال که به مرکز آمورشی درمانی کودکان تبریز و درمانگاه سرپایی نفرولوژی مراجعه کرده‌ص‍ و تحت درمان قرار گرفته بودند، وارد مطالعه شدند. تشخیص ریفلاکس بر اساس VCUG انجام شد. سه ماه پس از درمان عفونت ادراری برای بیمار آزمایش اوره و کراتینین و نیز اسکن DMSA جهت ارزیابی اسکار کلیوی و نیز آزمایش ادراری از نظر وجود میکروآلبومینوری انجام شد.نتایج: میانگین سنی بیماران 64/2 49/4 سال بود و 8/82% بیماران مونث بودند. شدت ریفلاکس در 7/5% درجه یک، در 2/17% درجه دو، در 3/33% درجه سه، در 4/26% درجه چهار و در 2/17% درجه پنج بود. اسکن DMSA در 58 بیمار (6/66%) غیرنرمال بود. شدت ریفلاکس در درصد بیشتری از بیماران مذکر متوسط و شدید بود (3/93% در برابر 6/73%). در مطالعه ما با افزایش درجه ریفلاکس مقدار آلبومین افزایش و مقدار کلیرانس کراتینین کاهش یافته بود به گونه‌صای که بروز میکروآلبومینوری در سه گروه ریفلاکس خفیف، متوسط و شدید به ترتیب 10%، 2/17% و 6/31% بود (12/0 = P). ولی همبستگی معنی داری بین آلبومین ادراری و درجه ریفلاکس (35/0 = P) وجود نداشت. بین کلیرانس کراتینین با درجه ریفلاکس (28/0 = P) نیز همبستگی معنیصداری وجود نداشت. میزان آلبومین ادراری در بیماران با و بدون اسکار 69/28 32/33 و 83/8 82/10 بود (006/0 = P). بروز اسکار کلیوی بر اساس شدت ریفلاکس در گروه‌صهای خفیف تا شدید به ترتیب 50%، 1/62%، 9/78% بود (07/0 = P) و 4/3% بیماران بدون اسکار و 31% بیماران با اسکار کلیوی دچار میکروآلبومینوری بودند (003/0 = P).