ارزیابی ریسک فاکتورهای درگیر در پیامد بالینی بیماران ژنوواروم در مان شده با روش استئو تومی گوه باز بالای تیبیا

Abstract

Aim of this study evaluation of possible risk factors affected results of surgery. In Cohort study, 25 patients with genu varus deformity and osteoarthritis were studied. Several risk factors were evaluated. Clinical outcome of patients were determined used by Knee Society Score. Patients with a high score of 69 in a excellent or good group were compared with patients with low score. 25 patients with mean age 49.4 years including 11(44%) women and 14(56%) men were studied. According to Knee Society Score, there were 17(68%) excellent or good clinical outcome and 8(32%) fair or weak outcome. There were not significant difference between two clinical outcome according to smoking, tibial plateu fracture, lateral cortex fracture and miniscal injury. In age of patients, degree of genu varum, BMI and duration of osteoarthritis were significant difference between two group. Continued pain after surgery treatment were observed in 7(78.5%) of patients with fair or weak outcome but only a patient had pain in excellent or good clinical outcome., هدف از این مطالعه بررسی ریسک فاکتور های احتمالی تاثیر گذار در نتایج جراحی است. در یک مطالعه ی همگروهی 25 بیمار با دفورمیتی ژنوواروم و استئوآرتریت زانو مورد مطالعه قرار گرفتند. ریسک فاکتورهای مختلفی مورد بررسی قرار گرفت. پیامدبالینی بیماران با استفاده از سیستم امتیاز دهی Knee society score تعیین شد. بیماران دارای امتیاز بالای 69 دارای پیامد بالینی عالی و خوب با بیماران دار امتیاز پایین تر مورد مقایسه قرار گرفتند. 25 بیمار با میانگین سنی 4/49 سال شامل 11 زن (44%) و 14 مرد (56%) مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس knee society score،، 17(68%) دارای پیامد بالینی خوب و عالی بودند و 8(32%) دارای پیامد بالینی متوسط و ضعیف بودند. تفاوت آماری معنی داری از نظر مصرف سیگار، شکستگی پلاتوی تیبیا ، شگستگی کورتکس لترال و آسیب منیسکال وجود نداشت. از نظر سن بیماران، درجه ژنوواروم، توده وزنی و مدت استئوآرتریت تفاوت آماری معنی داری بین دو گروه وجود داشت. ادامه درد بیماران بعد از درمان جراحی در 7(5/78%) از بیماران دارای پیامد بالینی ضعیف و متوسط بود ولی فقط در یک مورد از بیماران دارای پیامد بالینی خوب و عالی مشاهده شد.