مقایسه تاثیر تیوتروپیوم با سالمترول روی پرهوایی دینامیک در بیماران با بیماری های انسدادی مزمن ریه

Abstract

Background: Chronic Obstructive Pulmonary Disease (COPD), globally is the forth cause of death in world. Cigarettes are the most popular factor in COPD progression due to accumulation of oxidative substances in lower airways. Biologic and inflammatory markers of oxidative stresses in airways are the main pathogenic mechanisms in patients with COPD are measurable. Tiotropium have anti-inflammatory and bronchodilator effects and increase in IC, FEV1and decrease in RV/TLC that measured with BodyBoxspirometry are due to anti-inflammatory effect of this drug. Methods and material: Seventy-five COPD patients based on ATS (American Thoracic Society) criteria that between 40 80 Y/O, selected and after obtaining entry and exit criteria, were randomly divided into two groups with Tiotropium (only Tiotropium with 18 microgram per day via inhalation ) and the classical treatment group (salmeterol50 microgram twice daily via inhalation ) are classified in the Shadow of a baseline spirometry to measure FEV1 ,IC and RV / TLC with Body Box spirometry( 50<FEV1<100, FEV1/FVC<70%) ,and with history of 10 P/Y of cigarrete and after one month of the treatment again , repeat the above results will be compared for dynamic hyperinflation. Results: All parameters (FEV1 ,RV/TLC,IC) that measured improved in each group alone after treatment with P-Value=0.0001 but in compare of two group results only FEV1 and IC improvement are noticed with P-Value =0.0001 and improvement in RV/TLC with P-Value =0.371 is not noticed., مقدمه:بیماریهای انسدادی مزمن ریه(COPD) چهارمین علت مرگ به صورت گلوبال در جهان هستند. سیگار شایعترین فاکتور مسبب پیشرفتCOPD ناشی از تجمع مواد اکسیداتیو در مجاری هوایی تحتانی است. مارکرهای بیولوژیک والتهابی زیادی دراسترسهای اکسیداتیو در مجاری هوایی بعنوان مکانیسم آسیب زا دربیماران با COPD قابل ارزیابی میباشند.داروی تیوتروپیوم اثرات ضدالتهابی و برونکودیلاتاتوری داشته و اثر ضدالتهابی آن باعث افزایش ظرفیت دمی تنفس (IC)و کاهش نسبت RV/TLC می شودواثر برونکودیلاتاتوری آن نیز با افزایش حجم بازدمی در ثانیه اول (FEV1) همراه است که به روش اسپیرومتری و بررسی حجمهای ریه(BODY BOX) قابل ارزیابی هستند. روش کار ومواد:تعداد 75 بیمار که براساس معیارهای(ATS(American Thoracic Society تشخیص بیماریهای انسدادی مزمن ریه(COPD )داشتند،بعد از گرفتن شرح حال کامل در مورد علائم بالینی ، بیماران بین 40 تا 80 سال با تشخیصCOPD با 50< FEV1<100مقدار پیش بینی شده و FEV1/FVC<70%و حداقل مصرف سیگار p/y 10 که در حال حاضر سیگاری اند یا قبلا سیگار مصرف کرده اند انتخاب شدندو بطور تصادفی در دو گروه درمانی با تیوتروپیوم(فقط تیوتروپیوم18 میکروگرم در روز) و درمان کلاسیک (سا لمترول 50 میکروگرم دو بار در روز) طبقه بندی ودر ابتدای مطالعه یک اسپیرومتری به روش Body Box با اندازه گیریIC ونسبت RV/TLCاز آنها گرفته شده و بعد از یک ماه درمان نیز مجددا موارد فوق تکرار و نتایج با هم مقایسه شدند .نتایج:تمامی پارامترها (FEV1,RV/TLC,IC ) در هر گروه به تنهایی بهبود معنی دار با0.0001 P-Value=بعد درمان داشته اند ولی فقط پارامترهایFEV1 و IC بهبودشان درمقایسه نتایج بعد درمان در دو گروه با P-Value =0.0001معنی دار می باشد و این در حالی است که در پارامتر RV/TLCاین بهبودی در دو گروه بعد درمان باP-Value=0.371معنی دار نیست.