بررسی جوندگان سراب از نظر آلودگی به انگل لیشمانیا با روش های پارازیتولوژی ، سرولوژی و مولکولی (PCR) از استان آذربایجانشرقی سال 91-1390

Abstract

مقدمه:لیشمانیازیس احشائی یکی از بیماریهای عفونی انگلی و زئونوتیک در کشور های حوزه مدیترانه و خاورمیانه از جمله ایران می باشد. عامل اصلی لیشمانیوز احشائی در ایران لیشمانیا اینفانتوم و مخزن اصلی بیماری سگ و سگ سانان می باشد.عفونتهایی از لیشمانیا اینفانتوم در جوندگان نیز به اثبات رسیده است. این تحقیق جهت بررسی عفونت لیشمانیوز احشائی در میان جوندگان شهرستان سراب و نقش احتمالی جوندگان در انتقال بیماری به انسان با روش پارازیتولوژی ،سرولوژی و مولکولی در سال 91-90انجام گرفت.روش کار :در این مطالعه 100جونده از چهار گونه و جنس مختلف بوسیله تله های زنده گیر صید شد که قبل از کشته شدن ،نمونه های خون جوندگان داخل ویالهای پلی پروپیلن برای تست آگلوتیناسیون مستقیم (DAT) جمع آوری شدواسمیرهایی از خون ،طحال و کبد جوندگان برای بررسی میکروسکوپی تهیه شدو بخش کوچکی از طحال و کبد حیوانات را در محیط های کشت اختصاصی لیشمانیا اینفانتومNNN و RPMI 1640 همراه با 20 % سرم جنینی گاو کشت داده شدند و در نهایت آزمایش مولکولی (PCR)انجام شد. یافته ها: 1جونده (1%)دارای تیتر سرمی مثبت و6جونده (6%)دارای تیترهای سرمی پائین تر از مثبت و 93 جونده سرم منفی بودند. تمام اسمیرهای تماسی تهیه شده از بافت کبد و طحال مورد مطالعه قرار گرفتند که در نهایت در هیچ کدام از آنها جسم لیشمن مشاهده نشد.قسمتی از بافت طحال و کبد جوندگان در محیط کشت NNNو RPMI 1640 کشت داده شدند اماانگل لیشمانیا از محیط کشتها ایزوله نشد. در نهایت از بافت طحال 100جونده استخراج DNAصورت گرفت و با استفاده از پرایمر های اختصاصی k-DNA آزمایش PCRانجام شد و در آزمایش مولکولی باند مربوط به جنس لیشمانیا مشاهده نگردید.