مقایسه سه روش اینداکش بیهوشی (پروپوفول،اتومیدیت،اتومیدیت+پروپوفول)در کیفیت جایگذاری ماسک حنجره وثبات همودینامیکی بعد از جایگذاری در اعمال جراحی الکتیو

Abstract

The purpose of this study is comparing three methods of induction of anesthesia (Propofol, Etomidate, Propofol+Etomidate) in the quality of LMA insertion and hemodynamic stability after placement in elective surgeries. A total of 90 patients with ASA I and II classes, undergoing elective surgeries, was randomly allocated in to one of the following three groups. Before anesthesid induction, all patients were premedicated. Interventions in this clinical trial are, Group: propofol 2.5mg/kg, group: Etomidate 0/3mg/kg, group 3: propofol 1mg/kg plus Etom:date 0/2 mg/kg which will were given once to induce anesthesia required for surgery. Heart rate, systolic blood pressure, diastolic blood pressure, mean arterial pressure and pulse oximetry, are measured before induction and 30 seconds after induction. Apnea time is recorded in all patients. Number of attempts to loryngeal mask insertion, ease of placement, were compared in three groups. There was no significant difference between demographic data and BIS, SaO2, Etco2 assiciated diseas, in three group (P>%0.5). There is significant difference in hemodynamic (Systolic, diastolic and mean blood pressures) changes between group1 in comparison with group2 and group3. HR was significantly lower in group1 than group2 (P=0.16). There was significant difference in the number of attempts and ease of LMA insertion between group 2 in comparsion with group 3 and group 1. The duration of apnea in group2 was a (8/67 6) min , where as it was (18.10 6.25) min in group 1 and (12.03 6.4) min group3., هدف این مطالعه مقایسه سه روش اینداکشن بیهوشی (پروفول، اتومیدیت، اتومیدیت+ پروپوفول ) در کیفیت جایگذاری LMA و ثبات همودینامیکی بعد از جایگذاری در اعمال جراحی الکتیو می باشد. در یک مطالعه کار آزمایی بالینی دوسوکور، 90 بیمار بزرگسال از هر دو جنس که جهت عمل جراحی الکتیو مراجعه کرده بودند بطور تصادفی در یکی از سه گروه زیر قرار گرفتند و همه بیماران قبل از شروع بیهوشی پری مدیکیشن دریافت کردند. و بعد در سه گروه، گروه 1 پروپوفول mg/kg5/2 داخل وریدی دریافت کردند، گروه 2، اتومیدیت mg/kg3/0 داخل وریدی، و گروه3، پروپوفول mg/kg1 باضافه اتومیدیت mg/kg2/0 دریافت کردند. در هر سه گروه 30 ثانیه بعد از القاء بیهوشی تعداد ضربان قلب، فشارخون سیستولی، دیاستولی و متوسط شریانی چک شد. و در هر سه گروه کیفیت جاگذاری LMA، کیفیت راه هوایی، دفعات تلاش برای گذاشتن LMA و علائم همودینامیک، کاپنوگرافی، Sao2، زمان آپنه با هم مقایسه گردید. نتایج نشان داد که بین اطلاعات دموگرافیک، بیماریهای همراه،BIS، Sao2، Etco2 تفاوت معنی دار بین سه گروه وجود نداشت (0/0 < P ). از نظر تغییرات همودینامیک (فشار خون سیستولیک، دیاستولیک، متوسط شریانی) یک افت معنی دار بعد از القای بیهوشی درگروه 1 نسبت به دو گروه دیگر وجود داشت ولی بین گروه 2 و3 از نظر تغییرات همودینامیک تفاوت معنی داری وجود نداشت. در مورد کاهش ضربان قلب در گروه 1 بعد از القای بیهوشی یک افت معنی دار نسبت به گروه 2 مشاهده گردید (016/0 = P ).از نظر تعداد دفعات تلاش و آسانی جایگذاری LMA گروه 2 تفاوت معنی داری با گروه 1و3 داشت. در این بررسی، مدت زمان آپنه در گروه 1 (6/610/18) دقیقه، گروه 2 (6/067/8) دقیقه و گروه 3 (04/603/12) دقیقه بود.