تغییرات و یافته های تستهای شنوایی در بیماران مبتلا به بیماری منیر

Abstract

Background Menieres disease is a disorder of the inner ear that is also known as idiopathic endolymphatic hydrops. Excess pressure accumulation in the endolymph can cause a tetrad of symptoms: (1) fluctuating hearing loss, (2) occasional episodic vertigo, (3) tinnitus, and (4) aural fullness. Hearing loss is an ongoing complication in these patients. Timely diagnosis and treatment, however, has been suggested to be factors against progressive hearing loss in patients with Menieres disease. This study sought to examine auditory test findings and changes in Menieres disease. Methods & Materials In this cross-sectional analytic study, 200 patients with newly diagnosed Menieres disease were recruited in Imam Reza Teaching Center during a one-year period of time. Auditory test findings were documented before the commencement of pharmacologic treatment and 3 months thereafter. Correlation between changes in auditory test changes with gender, age, duration of the disease and the baseline hearing level was investigated. Results There were 133 females and 67 males with a mean age of 45.29 years (standard deviation=12.16, minimum-maximum: 18-78) available in the study population. The mean duration of the disease was 3.37 years (standard error of mean=0.30, minimum-maximum: 1 week-21.73 years). The mean hearing level at baseline was 33.32 dB, which significantly dropped to 26.97 dB 3 months after treatment (p<0.001). Both increasing age and increasing duration of the disease were along with more severe hearing loss and poor response to treatment. Permanent hearing loss was associated with increasing age (cut-off=47 years old), increasing duration of the disease (cut-off=1.4 years), and more severe hearing loss at baseline (cut-off=38 dB)., این مطالعه درصدد بوده است یافته ها و تغییرات تست شنوایی را در بیماری منیر ارزیابی نماید.مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی-تحلیلی، 200 بیمار با تشخیص اخیر بیماری منیر در مرکز آموزشی-درمانی امام رضا (ع) طی مدت یک سال بررسی شدند. یافته های تست شنوایی پیش و 3 ماه پس از آغاز درمان دارویی ثبت گردید. ارتباط بین تغییرات در تست شنوایی با جنسیت، سن، مدت بیماری و سطح شنوایی پایه بررسی شد. نتایج: 133 بیمار مونث و 67 بیمار مذکر با سن متوسط 29/45 سال (انحراف معیار=16/12، حداقل-حداکثر: 87-18) در جامعه مورد مطالعه حضور داشتند. متوسط مدت بیماری 37/3 سال (خطای استاندارد میانگین=30/0، حداقل-حداکثر: 1 هفته تا 73/21 سال) بود. متوسط سطح شنوایی اولیه 32/33 دسی بل بود که بطور معنی داری 3 ماه پس از درمان به 97/26 دسی بل تقلیل یافت (001/0>p). هر دو عامل افزایش سن و افزایش مدت بیماری همراه با کاهش شنوایی شدیدتر و پاسخ ضعیف به درمان بودند. کاهش شنوایی دایم با افزایش سن (نقطه برش=47 سال)، افزایش مدت بیماری (نقطه برش=4/1 سال)، و کاهش شدیدتر شنوایی پایه (نقطه برش=38 دسی بل) مرتبط بود.