بررسی نقش لیپوئیک اسید در پیشگیری از آسیب کبدی و روده ای ناشی از انسداد مجاری صفراوی در رت

Abstract

This study aimed at evaluating the effect of oral lipoic acid in prevention of bile duct obstruction induced liver and intestinal damage in a rat model. In this experimental study, 45 Wistar male rats were randomized in three 15-rat groups: group A (sham) consisted of rats underwent only laparotomy; group B (controls) consisted of rats underwent laparotomy plus induced-cholestasis; and group C (intervention) consisted of rats underwent laparotomy plus induced-cholestasis and received oral lipoic acid. Lesions of liver and intestine were assessed histopathologically as well as the hepatic and intestinal superoxide dismutase (SOD), glutathione peroxidase (GPX) and malondialdehyde (MDA) 2 weeks later. All the studied variables were significantly better in group A comparing with groups B and C. The median hepatic score was significantly lower (better) in group C comparing with that in group B (5 vs. 11; p=0.001). The median intestinal score was comparable between the two groups (2 in group B vs. 1 in group C; p=0.029). The median hepatic SOD (1.7 vs. 2.6; p=0.001) and GPX (2.8 vs. 3.6; p=0.009) and the median intestinal SOD (1.2 vs. 2.5; p=0.004) and GPX (2.6 vs. 3.3; p=0.014) were significantly higher (better) in group C than those in group B. The median hepatic (2.4 vs. 1.3; p<0.001) and intestinal (2.7 vs. 1.9; p=0.014) MDA were significantly lower (better) in group C than those in group B. , هدف از مطالعه فعلی، بررسی تاثیر اسید لیپوئیک خوراکی در پیشگیری از آسیب کبدی و روده ای ناشی از انسداد مسیر صفراوی در مدل موش می باشد. در این مطالعه تجربه ای، 45 موش مذکر ویستار بطور تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه الف شامل موش هایی که تنها تحت لاپاروتومی قرار گرفتند؛ گروه ب (شاهد) شامل موش هایی که تحت لاپاروتومی و کلستاز قرار گرفتند؛ و گروه ج (مداخله) شامل موش هایی که تحت لاپاروتومی و کلستاز قرار گرفته و اسید لیپوئیک خوراکی نیز در آنها تجویز شد. دو هفته بعد ضایعات کبد و روده بطریق هیستوپاتولوژیک و همچنین سطح سوپراکسید دسموتاز (SOD)، گلوتاتیون پروکسیداز (GPX) و مالون دی آلدئید (MDA) کبد و روده تعیین شد. تمامی متغیرهای بررسی شده بطور معنی داری در گروه الف نسبت به گروه های ب و ج بهتر بودند. میانه امتیاز کبدی بطور معنی داری در گروه ج در مقایسه با ب پایین تر (بهتر) بود (5 در برابر 11؛ 001/0=p). میانه امتیاز روده در دو گروه مشابه بود (2 در گروه ب در برابر 1 در گروه ج‌؛ 029/0=p). میانه SOD (7/1 در برابر 6/2؛ 001/0=p) و GPX (8/2 در برابر 6/3؛ 009/0=p) کبدی و میانه SOD (2/1 در برابر 5/2؛ 004/0=p) و GPX (6/2 در برابر 3/3؛ 014/0=p) روده ای بطور معنی داری در گروه ج بالاتر (بهتر) از گروه ب بود. میانه MDA کبدی (4/2 در برابر 3/1؛ 001/0>p) و روده ای (7/2 در برابر 9/1؛ 014/0=p) بطور معنی داری در گروه ج پایین تر (بهتر) از گروه ب بود.