بررسی موفقیت روش جراحی پلاک گذاری با تهاجم اندک در مقایسه با فیکساسیون خارجی در شکستگی های ناپایدار لگن

Abstract

ما دراین مطالعه بر آن شدیم تا به مقایسه دو روش Minimally-invasive و External Fixation در درمان شکستگی های ناپایدار لگنی بویژه شکستگیصهای حلقه قدامی لگن بپردازیم. موادوروشها: دریک مطالعه توصیفی مقطعییافراد با شککتگییناپاییار لگن شامل شککتگییهاییAnteroposterior compression (APC) درجات II و III و شککتگییهاییLateral compression (LC) درجات II و III و شککتگییVertical sheering (VS) بودند کک در طییسالهایی1390-1389 به اورژانس مرکک آموزشییدرمانییشهدا دانشگاه علوم پزشککیتبرییمراجعه ککده بودندوارد شدند.وضعیی ککیی بییاران پس از درمان هر شش هفته تا شش ماه (در کک چهار ویییی) و بهبودییبالییییاز نظر عدم بییثباتییشککتگییبا اخذ شرح حال و معاییه فییییکیواستفاده از پرونده بییاران و همچنیی بهبودییرادییگرافییکاز روییرادییگرافییساده بررسییو اییاد Union مورد مطالعه قرار گرفت. داده های بدست آمده از مطالعه با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-16 مورد بررسی و تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت. ییفته ها: تعداد 40 بییار شامل 24 مرد و 16 زن وارد دو گروه ایی مطالعه شدند(37/0=p). میینگیی زمان راه رفتن بییار(66/0=p) وزمان جوش خوردن شککتگییدر دو گروه اختلاف معنییدارنداشت(55/0=p). از نظر لنگش (09/0=p)، محدودیی دامنه حرککیی25/0=p). درد باقییمانده (11/0=p). و مال یینیین(28/0=p)نیی بیی دوگروه اختلاف وجودنداشت.نتییه گیییی باتوجه به عوارض ککتر روش Minimally-invasive نسبت به External Fixation وعدم اختلاف بیی نتایی بالییییورادییگرافییکایی دوروش،تککییکMinimally-invasive دردرمان شککتگییناپاییار حلقه قدامییلگن درصورت وجود اندییکسیین توصیی مییود.