جستجو و تعیین الگوی حساسیت آنتی بیوتیکی باکتروئید فراژیلیس های انتروتوکسی ژنیک جدا شده ازمدفوع اسهالی و غیر اسهالی بیماران سرپایی، بستری و افراد سالم مرکز آموزشی و درمانی امام رضا(ع)

Abstract

هدف از انجام این تحقیق تعیین مقاومت باکتروئید فراژیلیس جدا شده در مقابل آنتی بیوتیک های عمومی رایج در درمان عفونت های بی هوازی و تشخیص ETBF از طریق روش PCR و هم چنین ارزیابی کارایی روش DDM در مقایسه با روش Etest جهت تعیین قابلیت حساسیت ضد میکروبی فراژیلیس های جدا شده است‌مواد و روش: مجموعه ای از188 نمونهی مربوط به مدفوع شامل 59 نمونه از بیماران بستری شده و 84نمونه از بیماران سرپایی بیمارستان و 45 نمونه از افراد سالم جمع آوری شدند این نمونه در آگارژلاتین تهیه از جلبکهای دریایی برای کشت باکتری (BBE-KVLB) برای حداقل به مدت 48 ساعت در c37 اتمسفر بی هوازی قرار داده می شود و یک کلونی سیاه رنگ میلی متری ایجاد می شود. با استفاده از MID8 و همچنین تست بیوشیمیایی شناسایی شدند که برای تایید MIC از روش Etest هم استفاده شد.ژن bft در بین 157 شبه باکتری فراژیلیس جدا شده از افراد بیمار و افراد سالم توسط روش PCR مورد شناسایی قرار گرفت قابلیت حساسیت ضد میکروبی همه نمونه های جدا شده از طریق DDM و Etest تعیین گردید. نتایج :هیچ تفاوتی بین الگوهای مقاومت آنتی بیوتیکی مربوط به باکتروئید فراژیلیس های جدا شده از مدفوع بیماران بستری شده و سرپایی بیمارستان از قبیل نمونه های مربوط به افراد مبتلا به ناراحتی (diarrhic) و (nondiarrhic) و الگوی مقاومت نمونه های افراد سالم وجود نداشت همه یا اکثر باکتری های فراژیلیس های جدا شده حساس به آنتی بیوتیک ایمی پنم (100%) مترونیدازول (95%) و ریفامپین (100%) پیپراسیلین تازروباکتام (95%) و در مقایسه با دیگر آنتی بیوتیک ها از قبیل کلنیدامایسین (90%) و کلرامفینیکل (55%) مقاومت نشان می دهد. و تعداد 19 (1/12%) فراژیلیسها متشکل از ژن bfl از مدفوع (n=14) افراد مبتلا به ناراحتی های حرکتی مایعات شکم (diarrhic) و افراد غیر مبتلا به ناراحتی های حرکتی غیر طبیعی مایعات شکمی (nondiarrhic) به تعداد (n=5) از میان 157 نمونه باکتری فراژیلیسها جدا شده مورد شناسایی قرار گرفت. بیشترین مقاومت آنتی بیوتیک به سپیروفلوکسین سفوتاکسیم -سفوکیستین که با روش DDM و Etest مشخص شده به ترتیب عبارت است از 100%، 60%و 65%.