اثرات بایکالین بر تمابزسلولهای بنیادی خونساز به رده ایتروئیدی

Abstract

This study was conducted to reveal the effect of baicalin, a PPAR activator, on erythroid differentiation of CD133+ cord blood hematopoietic stem cells. To investigate the effect of PPAR agonists-(baicalin and troglitazone) in erythropoeisis, CD133+ cells of human umbilical cord blood were isolated using MACS technology and cultured in erythroid inducing medium (containing Erythropoietin (Epo) and Stem cell factor (SCF) at the concentrations of 4.5 u/ml and 20ng/ml respectively) added with or without various dosages of two PPAR activators (baicalin and troglitazone). Erythroid differentiation of CD133+ cord blood hematopoietic stem cells were assessed using microscopic morphology analysis, flow cytometric analysis of erythroid surface markers (Transferrin receptor (TfR) and Glycophorin A (GPA) and colony forming assay for erythroid colony formation. Results: Microscopic and flow cytometric analysis revealed the erythroid differentiation of CD133+ cord blood hematopoietic stem cells under applied erythroid inducing condition.Our flow cytometric data suggest that TfR and GPA positive cell population diminish significantly in presence of either troglitazone or baicalin.The suppression of erythroid differentiation in response to PPAR agonists was dose dependent. Erythroid colony-forming ability of HSC decreased after treatment with both PPAR agonists but troglitazone had a markedly greater effect., این مطالعه جهت اشکارسازی اثر عصاره گیاهی بایکالین بر روند تمایز سلول های بنیادی خونساز CD133+ به رده اریتروئیدی انجام شد. جهت تعیین اثر لیگاندهای PPAR (بایکالین و تروگلیتازون) بر روند تمایز سلول های بنیادی در حین اریتروپوئز، سلولهای CD133+ از خون بندناف جنین جدا شد و پس از مجاورت با غلظت های مختلف بایکالین و تروگلیتازون و سیتوکاین های اریتروپوتین (Epo) و استم سل فاکتور (SCF) در انکوباتور کشت سلولی قرار داده شد . پس از 9 روز بررسی تغییرات مرفولوژی توسط رنگ آمیزی رایت گیمسا ، تغییرات درصد سلول های بیان کننده مارکرهای سطحی با فلوسیتومتری و ارزیابی کلنی های تشکیل شده در محیط نیمه جامد متیل سلولز انجام شد.بررسی میکروسکوپی سلول های رنگ آمیزی شده با رنگ رایت گیمسا نمایانگر بلوغ اریتروئیدی سلولهای بنیادی CD133+ در حضور سیتوکاین های SCF و Epo بود. بررسی فلوسیتومتری سلول ها نیز نشانگر کاهش درصد سلول های بیان کننده مارکر های اریتروئیدی گیرنده ترانسفرین (TfR) و گلیکوفورینA (GPA) در مجاورت آگونیست تروگلیتازون و بایکالین بود. اثر بازدارنده بر اریترپوئز تروگلیتازون بیشتر از بایکالین بود. تست سنجش کلنی نیز کاهش چشمگیر کلنی ها را در مجاورت آگونیست تروگلیتازون و بایکالین نشان می دهد.