اولین تشنج در بزرگسالان و پیگیری عوامل موثر در عود آن

Abstract

Aim of this study was Comparison of short outcome and results of two orthogonal plates with parallel plates in treatment of distal humerus fractures. In descriptive analytical study, 60 patients with distal humerus fractures evaluated. There were divided in two groups and matched together according to sex, age and type of fractures. This patients followed for 6 month and compared. 60 patients with mean age 49.914.9 years enrolled in this study. Union of fractures was similar in two methods of plating. Ulnar nerve injury in orthogonal plates were in 2(6.7%) cases and in parallel plate was in one case. Operation infection site and malelignment in orthogonal plate were in 2 cases but there was not observed in parallel methods. Range of motion improvement in 6 month after surgery was significant difference between two methods. Patients treated with parallel methods had better function., هدف از این مطالعه مقایسه نتایج درمانی وعملکردی بیماران درمان شده با هریک از دو روش جا گذاری پلاک می باشد.در یک مطالعه توصیفی تحلیلی، 60 بیمار دچار شکستگی های دیستال هومروس که از نظر سن و جنس و تیپ شکستگی همسان بودند مورد بررسی قرار گرفتند. این بیماران که برای 6 ماه مورد پیگیری قرار گرفته بودند از نظر عوارض و عملکردی و بهبود دامنه حرکات با یکدیگر مقایسه شدند. در این مطالعه 60 بیمار با میانگین سنی 9/149/49 سال بررسی شدند. از نظر جوش خوردگی تفاوت بین دو روش وجود نداشت. آسیب عصبی اولنار در روش عمود بر هم در 2 مورد(7/6%) و در پلاک موازی در 1 مورد(3/3%) وجود داشت. عفونت جراحی و هم راستایی در پلاک عمود بر هم در 2 مورد(7/6%) وجود داشت. بهبود دامنه حرکتی در بعد از 6 ماه در دو روش تفاوت آماری داشت بیماران درمان شده با روش موازی در وضعیت بهتری قرار داشته اند.