نقش عمل جراحی گوش میانی در بهبود شنوایی بیماران با تمپانواسکلروز

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی نقش عمل جراحی گوش میانی در بهبود شنوایی بیماران با تمپانواسکلروز است.مواد و روش کار: در یک مطالعه توصیفی- تحلیلی- مقطعی، 60 بیمار با اوتیت میانی مزمن که تمپانواسکلروز داشته و نیاز به عمل جراحی پیدا کرده بودند، در صورت دارا بودن شرایط ورود به مطالعه مورد بررسی قرار گرفتند و نقش عمل جراحی گوش میانی در بهبود شنوایی بیماران با تمپانواسکلروز مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج اودیومتری قبل و بعد از عمل بیماران بررسی و مقایسه گردید. نتایج بعد عمل آنها از نظر بالینی نیز در فواصل یکماه، دو ماه، چهار ماه و شش ماه بعد از عمل مورد ارزیابی قرار گرفت.نتایج و یافتهها: در کل، 25 نفر (1/43 درصد) از بیماران مرد و 33 نفر (9/56 درصد) هم زن بودند. میینگیی سنییکل بیماران مورد بررسی، 3/1 8/31 سال بود که در محدوده سنیی52-14 سال قرار داشتند. درگیری گوش در 1/62 درصد از بیماران مورد بررسی یکطرفه و در 9/37 درصد دو طرفه بود. شایع ترین محل فییکاسیین استخوانچه ای با 24 مورد (3/41 درصد) مربوط به فییکاسیین اییککس و مالئوس بود. متوسط میزان ABG قبل از عمل 4/7 5/50 دسی بل بود که مفدار آن بعد از عمل به 8/19 4/33 دسی بل کاهش یافته بود که تفاوت آن از لحاظ آماری معنی دار بود(0001/0= P).