ارتباط گرفتاری آترواسکلروتیک شرایین محیطی با درگیری قوس آئورت در بیماران تحت بای پس عروق کرونر قلبی

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین ضخامت انتیما_مدیای شرایین کاروتید و فمورال مشترک باشدت آترواسکلروز درقوس آئورت و شدت بیماری عروق کرونری در افراد کاندید بای پس عروق کرونری است.در یک مطالعه مقطعی توصیفی_ تحلیلی 118 کاندید عمل بای پس کرونری طی یک سال در بیمارستان مدنی تبریز بررسی شدند.امکان بررسی در 115 نفر مقدور گردید.شدت بیماری عروق کرونری ،درجه آترواسکلروز قوس آئورت و ضخامت سونوگرافیک انتیما-مدیای شرایین کاروتید و فمورال مشترک تعیین شد.همبستگی بین این متغیرها ارزیابی گردید.نتایج:115 بیمار ،81مذکر و 34 مونث با سن متوسط4/10+_ 3/57(93-36) سال وارد مطالعه شدند:بیماری عروق کرونری 1VD,2VD,3VD به ترتیب در 7 (1/6%) ، 35(4/30%) ، 73(5/63%) مورد تشخیص داده شد.رابطه مستقیم ضعیف و معنی داری بین ضخامت انتیما_مدیای شریان کاروتید مشترک (P=0/039, rho=0/193) وضخامت انتیما_مدیای شریان فمورال مشترک(P=0/028, rho=0/206) با تعدادعروق کرونری درگیر وجود داشت: با این وجود،متوسط این دو متغیر بین سه گروه بیماری عروق کرونری تفاوت معنی دار آماری نداشت.رابطه معنی داری بین ضخامت انتیما_مدیای شرایین کاروتید وفمورال مشترک باشدت آترواسکلروز شدید قوس آئورت نیز مشاهده نشد.بین وجود پلاک آترواسکلروتیک در شریان کاروتید و فمورال مشترک با شدت بیماری عروق کرونری ارتباط معنی داری وجود نداشت.موارد با آترواسکلروز شدید قوس آئورت دربیماران 3VD بطور معنی داری بیشتر بود.