نقش چربی در پیشگیری از سندرم Frey و حفظ زیبایی ظاهری بعد از پاروتیدکتومی

Abstract

This study aimed at evaluating the effect of fat graft in prevention of Freys syndrome and correction of the postoperative contour deformity after parotidectomy. Methods & Materials In this clinical trial, 72 patients with benign parotid masses candidates of parotidectomy were recruited during the last 10 years in Tabriz Imam Khomeini and Imam Reza hospitals. These patients randomized in two groups; the cases who underwent fat reconstruction (30 patients) and the controls who did not (42 patients). The fat was harvested from abdomen. Occurrence of the Freys syndrome was investigated subjectively and the patients satisfaction was inquired. Results Seven males and 23 females with the mean age of 40.9014.29 (20-67) years in the case group and 23 males and 19 females with the mean age of 40.9812.48 (18-70) years in the control group were enrolled on this study. Females were significantly more in the case group with no significant difference with regard to the age. The mixed tumors consisted 80% and 83.3% of the lesions in the case and control groups, respectively (p=0.717). The parotidectomy was total in 30% of the cases and 26.2% of the controls (p=0.722). Freys syndrome was documented in 13.3% of the cases and 19% of the controls (p=0.521). The satisfaction rate was higher in the case group, with no significant difference (86.7% vs. 78.6%; p=0.739). After adjusting the sex, the rates of Freys syndrome and patients satisfaction were still comparable between the two groups (p=0.281 and 0.111, respectively)., هدف از این مطالعه بررسی اثر گرفت چربی در پیشگیری از سندرم فری و اصلاح بدشکلی پس از پاروتیدکتومی بوده است. مواد و روشهادر این مطالعه از نوع کارآزمایی بالینی، 72 بیمار با توده های خوش خیم پاروتید که کاندید پاروتیدکتومی بودند، طی 10 سال اخیر در مراکز آموزشی امام خمینی و امام رضا (ع) تبریز مورد بررسی قرار گرفتند. این بیماران بطور تصادفی به دو گروه تقسیم شدند: گروه مورد که گرفت چربی در آنها تعبیه گردید (30 بیمار) و گروه شاهد که گرفت نداشتند (42 بیمار). چربی از شکم برداشته شد. بروز نشانه های سندرم فری و رضایتمندی بیماران ارزیابی شد. نتایج7 بیمار مذکر و 23 بیمار مونث با سن متوسط 29/1490/40 (67-20) سال و 23 بیمار مذکر و 19 بیمار مونث با سن متوسط 48/1298/40 (70-18)سال وارد مطالعه شدند. درصد بیماران مونث بطور معنی داری در گروه مورد بیشتر بود، ولی از نظر سنی تفاوت آماری معنی دار وجود نداشت. تومور مختلط بترتیب 80 و 3/83 درصد ضایعات در گروه های مورد و شاهد را تشکیل می دادند (717/0=p). توتال پاروتیدکتومی بترتیب در 30 و 2/26 درصد افراد گروه مورد و شاهد صورت گرفته بود (722/0=p). سندرم فری در 3/13% گروه مورد و 19% گروه شاهد ثبت گردید (521/0=p). رضایت بیماران در گروه مورد بطور غیرمعنی دار بیشتر بود (7/86% در برابر 6/78%؛ 739/0=p). پس از تعدیل نقش جنس، فراوانی سندرم فری و رضایتمندی بیماران در دو گروه هنوز تفاوت غیرمعنی دار داشت (p بترتیب 281/0 و 111/0).