نتایج درمان بیماران آلرژیک با هیپروترفی آدنو تونسیل

Abstract

the aim of the study is to evaluate the results of two treatment methods (i.e.surgery and medical) among children affected by AH in an allergic state. In the Clinical trial study, a study was carried out on 68 children with Adenotonsilar Hypertrophy in an allergic state, who were referred to Pediatrics hospital of Tabriz Medical University. They were divided into two groups and matched together according to sex, age, and primary clinical signs and symptoms. Each group was treated by either surgery or medical method. Finally they were compared according to the results of treatment and recurrence. In the case group(who were treated by the surgical method), 34 children with the mean age of 6.3 2.3, which included 25 boys (71.9%) and 9 girls (29.1%) were compared with 34 children in the control group(who were treated by the medical method) with the mean age of 6.82.1, which included 24 boys (70.6%) and 10 girls (29.3%). There was no significant difference in the improvement of clinical signs and symptoms between the two groups. In the case group, improvement of clinical signs and symptoms did not take place in one patient, neither was it observed in the case of 2 patients in the control group. In the control group, no decrease in the size of tonsils took place in 3 patients. Recurrence of clinical signs of tonsillar hypertrophy took place in 6 patients of the control group(17.6%). , هدف از انجام این مطالعه بررسی نتایج دو روش درمانی (جراحی و دارویی) در بین کودکان مبتلا به هیپرتروفی آدنوتونسیل با زمینه ی آلرژیک است. در یک مطالعه ی کارآزمایی بالینی 68 کودک آلرژیک با هیپرتروفی آدنوتونسیل که به بیمارستان کودکان دانشگاه علوم پزشکی تبریز ارجاع شده اند مورد مطالعه قرار گرفتند. انها به دو گروه تقسیم شده و بر اساس سن ، جنس و علایم و عوارض اولیه ی با یکدیگر همسان شدند. هر یک از گروه ها با یکی از دو روش درمانی جراحی یا دارویی تحت درمان قرار گرفتند. در نهایت براساس نتایج درمانی و عود مورد مقایسه با یکدیگر قرار گرفتند. در گروه تحت جراحی 34 کودک با میانیگن سنی 3/23/6 سال شامل 25 پسر (9/71%) با 9دختر (1/29%) با 34 کودک در گروه تحت درمان دارویی با میانیگن سنی 1/28/6 سال شامل 24 پسر (7/70%) و 10 دختر (3/29%) مورد مقایسه قرار گرفتند. در بهبود علایم بالینی و عوارض تفاوت معنی داری بین دو گروه وجود نداشت ولی در گروه تحت درمان دارویی در 3 بیمار(8/8%) اندازه تونسیل کاهش نیافته بود. عود در بیماران گروهی که جراحی شده بودند وجود نداشت ولی در گروه تحت درمان دارویی در 6 بیمار (6/17%) عود مشاهده گردید و از این نظر تفاوت معنی داری با 001/0> P وجود داشت.