بررسی پلی مورفیسم اینترلوکین 18در مبتلایان به لیشمانیوز احشایی

Abstract

لیشمانیازیس یکی از بیماریهای عفونی گرمسیری است که در برخی مناطق ایران از جمله آذربایجان شرقی به صورت اندمیک وجود دارد. تک یاخته های مسبب بیماری با فرار از سیستم ایمنی بدن ونفوذ به ماکروفازها ، درون فاگوزم تشکیل شده،تکثیر می یابند و باعث گسترش عفونت میشوند. برای مقابله با لیشمانیازیس احشایی ایمنی سلولی وسایتوکاین های مترشحه از لنفوسیت های Th1 نقش مهمی ایفا مینمایند. اینترلوکین 18 (IL-18)به عنوان یک فاکتور القا کننده ترشح اینتر فرون گاما نقش مهمی در تنظیم ایمنی بر علیه لیشمانیازیس را بر عهده دارد.مواد و روشها:در این مطالعه 281 نفر از بین افراد ساکن مناطق اندمیک بیماری لیشمانیازیس احشایی که نمونه گیری شده بودند، بعد از جداسازی سرم و آزمایش IFATدر سه گروه شامل 92 نفر دارای سابقه ابتلا به لیشمانیازیس احشایی تایید شده، 83 نفر سرم مثبت و106 نفر سرم منفی قرار گرفتند. DNA افراد با روش SALTING OUTاستخراج گردید و پلی مورفیسم پروموتور ژن اینترلوکین 18 در دو موقعیت 607A/C و 137C/G با روش ARMS-PCR مورد بررسی قرار گرفت.نتایج: بر اساس نتایج حاصل، فراوانی الل -607/A در بین کل افراد مورد مطالعه 47.83% وفراوانی الل 607/C حدود 52.17 بود. همچنین فراوانی الل 137/C و 137/G در بین کل افراد به ترتیب 28.77% و 71.23% میباشد. در بیماران لیشمانیایی 27.47% ژنوتیپ A/A و38.46% ژنوتیپ C/C در موقعیت 607 شناسایی شد ولی شکل هتروزیگوت A/Cدر 34.07% نفر از بیماران مشاهده گردید. این مقادیر در بین افراد سالم سرم منفی به ترتیب 29.52%،33.34%و37.14% بود.در جایگاه 137 نیز در بیماران لیشمانیایی فراوانی ژنوتیپ G/G 64.83% ژنوتیپ C/C 10.92% وشکل هتروزیگوت C/G 24.18% بود.