مقایسه شاخص های الکتروانسفالوگرافی کمی در کودکان مبتلا به اختلال نقص توجه بیش فعالی و کودکان سالم

Abstract

This study aims at evaluating the findings of quantitative EEG in children with ADHD comparing with a matched control group. Methods & Materials In this case-control setting, 32 male children with ADHD age 6-12 years referred to children and adolescent psychiatry clinics affiliated to Tabriz University of Medical Sciences were recruited during a 14-month period by the convenience sampling method. Thirty two healthy male age-matched counterparts were enrolled randomly from the city and served as the controls, as well. Finally study was performed on 30 subjects in each group. The quantitative EEG was performed in all participants and the data with regard to the brain waves (potential, location) were documented and compared between the two groups. Results Thirty children were enrolled in each group with mean age of 10.51.2 (6-12) years in the control group and 10.01.2 (6-12) years in the case group (p=0.114). Regarding the band type, decreased power of high-beta waves was generally found in the ADHD group. The power ratio of beta, theta and delta waves to high-beta wave were increased in the ADHDH group in decreasing order. Majority of waves with significant difference of power between the two groups were recorded from frontal, parietal and occipital areas in the ADHD group. This preponderance was relatively belonged to the controls in temporal area. There was not a significant preponderance in central area between the two groups in this regard, هدف از این مطالعه بررسی نتایج EEG کمی در کودکان مبتلا به ADHD در مقایسه با گروه شاهد همسان است.مواد و روشهادر این مطالعه مورد-شاهدی، 32 کودک مذکر با سن 6 تا 12 سال ارجاعی به کلینیک های فوق تخصصی روانپزشکی کودک و نوجوان دانشگاه علوم پزشکی تبریز طی 14 ماه با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و بررسی شدند. 32 کودک مذکر سالم و همسان از نظر سن نیز بعنوان شاهد با نمونه گیری تصادفی از سطح شهر وارد مطالعه شدند. در نهایت در هر گروه امکان بررسی در 30 بیمار مقدور گردید. EEG کمی در تمامی شرکت کنندگان بعمل آمده و اطلاعات در مورد امواج مغزی (قدرت و موقعیت) ثبت و بین دو گروه مقایسه شد. نتایج‌در هر گروه 30 کودک با سن متوسط 2/15/10 (12-6) سال در گروه شاهد و 2/10/10 (12-6) سال در گروه مورد وارد مطالعه شدند (114/0=p). از نظر نوع موج، کاهش شدت امواج "های-بتا" در گروه ADHD بصورت منتشر مشاهده گردید. همچنین نسبت امواج بتا، تتا و دلتا به های بتا بترتیب شیوع در گروه مورد افزایش نشان داد. امواج ثبت شده از نواحی فرونتال، پاریتال و اکسی پیتال با شدت متفاوت بین دو گروه، در کودکان ADHD برتری نسبی داشت. این برتری در ناحیه تمپورال به نفع گروه سالم بود. در ناحیه مرکزی برتری عمده ای دیده نشد