بررسی پیامد های مادری- نوزادی در حاملگی های با جراحی شکمی در طول حاملگی

Abstract

هدف: هدف از مطالعه فعلی بررسی پیامدهای مادری - نوزادی در حاملگی های با جراحی شکمی در طول حاملگی است. مواد و روشها: در یک مطالعه توصیفی - تحلیلی، پرونده 100 خانم باردار که در طی دوران حاملگی تحت جراحی شکمی قرار گرفته بودند، طی مدت پنج سال اخیر در بیمارستان الزهرا، طالقانی و سینای تبریز مورد بررسی قرار گرفتند. بر اساس اطلاعات موجود، پرسشنامه ای در مورد هر بیمار تکمیل شد که حاوی مشخصات عمومی و پیامدهای مادری -نوزادی بوده است.این پیامدها بر اساس زمان انجام عمل جراحی مورد مقایسه قرار گرفتند.نتایج: در بررسی پرونده 100 بیمار، 28 (28%)مورد در سه ماهه اول، 48 (48%)مورد در سه ماهه دوم و 24 (24%)مورد در سه ماهه سوم بارداری تحت جراحی شکمی قرار گرفته بودند. بیماران سه گروه از نظر مشخصات عمومی همسان بودند.بطور کلی، در هر گروه بترتیب عوارض مادری در 4 (3/14%)، 3 (3/6%) و 8 (3/33%) بیمار وجود داشت. بر این اساس، درصد فراوانی عوارض مادری در افراد عمل شده طی سه ماهه سوم بارداری بطور معنی داری بیشتر بود(p=010/0).همچنین در هر گروه بترتیب عوارض نوزادی در 6(4/21%)،6 (5/12%) و 8 (3/33%)مورد مشاهده گردید که در بین سه گروه تفاوت معنی دار آماری نداشت(p=0/111).جراحی در سه ماهه اول و دوم با میزان سقط بیشتری همراه بود، در حالی که جراحی در سه ماهه آخر بطور معنی داری با اسیدوز و کاهش آپگار بیشتری همراه بود.کمترین میزان عوارض مادری و نوزادی در جراحی های سه ماهه دوم مشاهده شد.