اثر افزودن گلوتازون به رژیم درمانی بیماران دیابتی تیپ دو مقاوم به درمان با دوز کامل گلی بن کلامید و متفورمین

Abstract

In the present clinical trial study we evaluated the efficacy and safety of adding of glutazone to maximum dose of sulfonylurea and metformin in patients with poorly controlled type 2 diabetes. ninety six patients with type 2 diabetes referring to endocrinology clinic who had failed medical therapy including maximum dose of metformin (1.5 to 2 gr/day) and glibenclamide (a sulfonylurea agent) (15 to 20 mg/day) without monitoring for hyperglycemia were studied. In a clinical trial glutazone was added to there treatment protocol and 3 months after beginning of new drug, by evaluating glycemic status and lipid profile we decided whether triple oral therapy had been successful. Ninety-six patients with type 2 diabetes (74 women and 22 men, aged 55.729.92 years) were studied. Significant decreases were seen in fasting blood sugar (FBS), 2 hours postprandial (2hpp) glucose levels, hemoglobin A1C level and triglyceride levels three month after adding glutazone to therapeutic regimen (p< 0.0001). There was a non significant rise in cholesterol level and HDL had no important changes before and after new therapy., در مطالعه کار آزمایی بالینی حاضر، اثر بخشی و امنیت افزودن گلوتازون به حداکثر دوز سولفونیل اوره و متفورمین در بیماران با دیابت تیپ دو بد کنترل شده بررسی می شود. 96 بیمار با دیابت تیپ دو مراجعه کننده به درمانگاه غدد مقاوم به درمان شامل حداکثر دوز متفورمین (5/1 تا 2 گرم در روز) و گلیبن کلامید (یک سولفونیل اوره) (15 تا 20 میلی گرم در روز) مورد بررسی قرار گرفتند. طی یک کار آزمایی بالینی گلوتازون به پروتکل درمانی اضافه شد و سه ماه بعد از شروع پروتکل جدید، با ارزیابی وضعیت گلیسمیک و پروفایل لیپیدی موفقیت آمیز بودن درمان خوراکی سه دارویی بررسی شد. 96 بیمار با دیابت تیپ دو (74 زن و 22 مرد، با میانگین سنی 92/972/55 سال) مطالعه شدند. کاهش معنی داری در میزان قند خون ناشتا، قند خون دو ساعت بعد از غذا، هموگلوبین A1C و تری گلیسیرید سه ماه بعد از شروع گلوتازون به رژیم درمانی مشاهده گردید(0001/0p<). افزایش غیر بارزی در سطوح کلسترول وجود داشت و HDL تغییرات مهمی قبل و بعد از درمان نداشته است.