وضعیت تکلمی بیماران مبتلا به شکاف کام عمل شده در بیمارستان کودکان تبریز

Abstract

This study aimed at evaluating the quality of speaking in operated cleft palate patients in Tabriz Children Hospital. Methods & Materials In this analytic-descriptive study, 31 children (4-7 y) with operated cleft palate and speech rehabilitation thereafter in Tabriz Children Teaching Hospital were recruited during a 16-month period of time. Patients with a positive history of hearing problems and/or mental illnesses/abnormalities were excluded. Quality of speaking was checked in all patients and any problem was documented. Possible association of these problems with type of the primary palate cleft, as well as the type of surgery was investigated. Results Thirty-one children, 18 males and 13 females with a mean age of 51.3 (4-7) years were enrolled on this study. Primary cleft palate was of UCLP type in 16 cases, BCLP type in 6 cases, secondary cleft palate type in 6 cases and of mere soft-palate involvement type in 3 patients. Voice problems were hypernasal word (41.9%) and sentence (32.3%), hyponasal sentence (3.2%), audible nasal air emission in word (3.2%), audible nasal air emission in sentence (16.1%), error in consonant production in word (35.5%), error in consonant production in sentence (45.2%), dysphonia (22.6%), problem in speech acceptability (35.5%) and mixed hypernasality (3.2%). There was no significant association between hypo- and hypernasality with type of primary cleft palate. The ate of hypernasality was significantly decreased comparing the previous study in the same center, هدف از مطالعه فعلی، بررسی کیفیت تکلم در بیماران با شکاف کام عمل شده در مرکز آموزشی-درمانی کودکان تبریز بوده است.مواد و روشهادر این مطالعه توصیفی-تحیلیل، 31 کودک (4 تا 7 ساله) با شکاف کام عمل شده و بازتوانی های گفتاری در مرکز آموزشی-درمانی کودکان تبریز طی مدت 16 ماه مورد بررسی قرار گرفتند. بیماران با سابقه مثبت مشکلات شنوایی و یا اختلالات یا بیماری های ذهنی از مطالعه خارج گردیدند. وضعیت تکلم در تمامی بیماران تعیین شد. ارتباط احتمالی این مشکلات با نوع شکاف کام اولیه و نیز نوع روش جراحی ارزیابی گردید. نتایج‌سی و یک کودک، 18 پسر و 13 دختر با سن متوسط 3/15 (7-4) سال وارد مطالعه شدند. نوع شکاف کام اولیه در 16 مورد یک طرفه در 6 مورد دوطرفه، در 6 مورد درگیری کام ثانویه و در 3 مورد درگیری کام نرم به تنهایی بود. مشکلات تکلم شامل پرخیشومی در سطح کلمه (9/41%) و جمله (3/32%)، کم خیشومی در سطح جمله (2/3%)، خروج هوای خیشومی قابل شنیدن در سطح کلمه (2/3%)، خروج هوای خیشومی قابل شنیدن در سطح جمله (1/16%)، اشتباه در تولید همخوان در سطح کلمه (5/35%)، اشتباه در تولید همخوان در سطح جمله (2/45%)، اختلال در قابلیت فهم گفتار (6/22%)، اختلال در قابلیت پذیرش گفتار (5/35%) و خیشومی شدگی درهم (2/3%) بود. ارتباط معنی داری بین کم و پرخیشومی با نوع شکاف اولیه وجود نداشت، ولی فراوانی این عارضه نسبت به مطالعه قبلی در این مرکز بطور معنی داری کاهش یافته بود.