مقایسه نتایج دو روش درمانی کتواسیدوز دیابتی در بیمارستان کودکان تبریز

Abstract

هدف از این مطالعه مقایسه نتایج دو روش درمانی کتواسیدوز دیابتی در بیمارستان کودکان تبریز می باشد. در این مطالعه نیمه تجربی کلیه کودکان مبتلا به DKA در طی دو سال اخیر به بیمارستان کودکان تبریز مراجعه کردند با پروتکل انفوزیون مداوم انسولین تحت درمان قرار گرفتند و از نظر قند و الکترولیت ها و ABG و علائم بالینی میزان مایع و انسولین دریافتی تا خروج از DKA بررسی شدهاند و با بیماران سال قبل که با پروتکل قبلی درمان شده بودند مقایسه شدند و داده های به دست آمده با استفاده از نرم افزار SPSS 12 و تست های آماری تجزیه و تحلیل شد. تجزیه و تحلیل داده های ا2ن مطالعه از نظر مدت زمان درمان از شروع درمان تا خروج از DKA، میانگین اختلاف پتاسیم و سدیم در شروع و انتهای درمان معنی دار نبود ولی میانگین اختلاف بین قند خون در شروع و خاتمه درمان از نظر آماری معنی دار می باشد از نظر میانگین بیکربنات سدیم دریافتی در دو گروه تفاوت معنی دار بود و در روش انفوزیون مداوم انسولین از مقدار کمتری استفاده شده است. ادم مغزی در گروه مرسوم درصد و در گروه انفوزیون وجود نداشت مقایسه بین مورد ادم مغزی با بیمار دیگر بدون ادم مغزی نشانگر متوسط دریافت بیکربنات زیادتری بوده و از نظر آماری باP تفاوت معنی دار است