بررسی اثرات عفونت مزمن گوش میانی بر مهارتها وتوانمندی های اجتماعی

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی اثرات اوتیت میانی مزمن بر مهارت ها و توانمندی های اجتماعی است. در یک مطالعه مورد شاهدی، فرد طی ماه در بیمارستان امام خمینی در گروه ب90سی شدند: 12بیمار مبتلا به اوتیت میانی مزمن یک طرفه، بیم3ر مبتلا به اوتیت میانی مز30 دو طرفه و فرد شاهد سالم . دو گروه اول مجموعا گروه مورد در نظ30گرفته شدند. گروه های مورد و شاهد از نظر سن، جنس و سطح اجتماعی ه30ان بودند. پرسشنامه مهارت ها و توانمندی های اجتماعی جهت ارزیابی تکامل اجتماعی بکار گرفته شد. بیمار مبتلا به اوتیت میانی مزمن، مذکر و مونث با سن متوسط +() سال‌؛ و فرد سالم، مذکر و مونث با سن متوسط + () سال وارد مطالعه شدند p) به ترتیب و ). مهارت های اجتماعی60ر گروه مورد مختل تر از گروه شاهد و در گروه با اوتیت 30انی مزمن د30طرفه بدتر از همه بود. شدت 463ش 2222ا1530ای اجتماعی 30از دست دادن شنو14ی بطور معن16داری همبستگی داشتند و شدید427ن ا2407ل1730بیماران مبتلا به کاهش شنوایی عمیق دیده شد. یک همب0113 م0092دار معکوس بین میزان از دست دادن شنوایی و امتیاز مهارت ها و توانمندی های اجتماعی وجود داشت (=rho، =.(p سطح سواد در گروه مورد بطور معنی داری کمتر بود. بعلاوه، بیماران بیشتری در گروه با اوتیت میانی مزمن دو طرفه بیکار یا خانه دار بودند