بررسی ارتباط بین هوشیاری حین بستری بیماران مبتلا به هماتوم اپیدورال با قطر هماتوم و شیفت میدلاین

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی ارتباط بین سطح هوشیاری زمان بستری در بیماران مبتلا به هماتوم اپیدورال با شیفت میدلاین و قطر هماتوم است .در یک مطالعه آینده نگر توصیفی تحلیلی که برای بررسی ارتباط بین سطح هوشیاری بیماران مبتلا به هماتوم اپیدورال با شیفت میدلاین و قطر هماتوم در بیمارستان امام خمینی تبریز طی سالهای انجام گرفت ، بیمار مبتلا به هماتوم اپیدورال بدون وجود ضایعات اینتراکرانیال دیگر انتخاب و مورد بررسی قرار دادیم و اطلاعات لازم از طریق بررسی پرون8486یماران و سی تی اسکن 20لیه آنها بدست آمد.میانگین سنی بیماران مورد مطالعه+ سال بود.درصد بیماران مرد و درصد زن بودند.میانگین سن بیماران مرد + سال و میانگین سنی بیماران زن +سال بود.تفاوت معنی داری بین میانگین سنی بیماران دوجنس وجود نداشت (=(P درصد بیماران به دنبال تصادف ، درصد به دنبال س678 ا2210تفاع و در85 به دنبال ضربه به سر دچا15هماتوم شده بودند.میانگین نمره GCS اولیه بیماران حین ور510به 2311انس + بود.میانگین نمره GCS اولیه بیما1305 ک1633 دنبال تصادف دچار ضایعه شده بودند+ و میانگین نمره GCS اولیه بیمارانی که به دنبال سقوط از ارتف0464 ضرب85به سر دچار ضایعه شده بودند، بود.شیفت میدلا10 در درصد بیماران صفر و در درصد بیماران5بود.میانگین قطر هماتوم+بود.ارتباط معنی داری بین سطح هوشیاری زمان بستری با شیفت میدلاین وجود نداشت (=. (Pارتباط معنی داری بین سطح ه233اری1365ن بستری بیماران با قطر هماتوم وجود نداشت (=. (Pارتباط معنی داری بین سطح هوشیاری زمان بستری بیماران با سن آن245وج1341داشت (=(P