مقایسه نتایج ترمیم پارگی کانالیکول در دو روش لوله گذاری تک کانالیکول و لوله گذاری دوکانالیکول

Abstract

هدف از این مطالعه، مقایسه نتایج ترمیم پارگی کانالیکول در دو روش لوله گذاری تک کانالیکول و لوله گذاری دو کانالیکول می باشد. در این مطالعه که به صورت کارآزمایی بالینی غیر تصادفی بوده، بیمار با پارگی کانالیکول با تعبیه استنت تحت ترمیم قرار گرفتند. در بیماران با پارگی کا70لیکول در گروه یک (لوله گذاری تک کانالیکول) استنت MiniMonoka و در گروه دو (لوله گذاری دو کانالیکول) استنت Crawford تعبیه شد. استنت بعد از ماه درآورده می شد. پروبینگ و شستشو بلافاصله بعد از در آوردن استنت و نیز ماه بعد جهت ارزیابی باز بودن آناتومیکی انجام گرفت. برای ارزیابی سوبژکتیو اشک ریزش از تقسیم بندی سه درجه ای (Poo3, fair, Success) استفاده شد. در گروه یک کانالیکول و در گروه دو، کانالیکول تحت ترمیم قرار گرفتند.3ر پیگیری نهایی کانالیکول ( درصد)در گروه و کانالیکول ( درصد) در گروه از نظر آناتومیکی باز بودند (=.(P در ارزیابی سوپژکتیو درصد بیماران گروه و درصد بیماران گروه فاقد اشک ریزش بودند (=.(P20وارض شامل تشکیل بافت گرانولاسیون،50 مورد در گروه و مورد در گروه (=( P، در آمدن زودرس استنت، مورد در 19 دو گروه (=(P، ت95ی در پروبینگ ( 1 49رد به ترتیب در گروه98 و ، ( =Slit Pu2ctum (P مورد فقط در گروه ، =(P ب049 است. عارضه قرینه ای در هیچ یک از80و روش مشاهده نشد.