ارزیابی کارایی روش ابلیشن جراحی در درمان فیبریلاسیون دهلیزی مزمن

Abstract

هدف از این مطالعه، بررسی نتایج روش های ابلیشن رادیو فرکانس و کرایو در از میان بردن فیبریلاسیون دهلیزی و برقراری ریتم سینوسی، انقباض موثر دهلیزی و کاهش اندازه دهلیزها در مرکز شهید مدنی است. بیمار در طول سال وارد مطالعه تحلیلی شدند. این بیماران کاندید جراحی باز قلب (عمدتا44راحی میترال) بودند2 یکی از دو روش ابلیشن با رادیوفرکانس یا کرایو همزمان با جراحی اصلی انجام گردید. بعد از جراحی آمیودارون وریدی شروع شد و سپس بمدت ماه بصورت خوراکی میلی گرم در روز ادامه داده شد. نوار قلب و اکوکاردیوگرافی پیش از عمل، در موقع ترخیص و در پیگیری ماهه و ماهه انجام گردید. داده ها جمع آوری شده و آنالیز گردید. د6صد بازیابی ریتم سینوسی در 200ه های ابلیشن رادیوفرکانس و کرایو به ترتیب درصد و درصد در موقع ترخیص، درصد و درصد در ماه و درصد و درصد در ماه بو6. اندازه ده12ز چپ در گروه رادیوفرکانس از به سانتی متر p) مساوی ) و در گروه کرایو از به سانتی متر p) مساوی ) در طی ماه کاهش یافت. ولی در طی تا ماه کاهش قابل توجهی نداشت (74 ترتیب p 88اوی و p مساوی ). همچنی66در میان ب58اران دارای6ریتم سینو70، مجموعا 58 درصد در پ12یری ماهه و درصد در پیگیری ماهه انقباض موثر دهلیزی داشتند و508 صورتی47ه کل بیماران (چه دارای ریتم 0005سی و چه با فیبریلاسیون دهل55ی) در 51ر گرفته شود، مجموعا درصد 0045ران در م6ه و درصد بیماران در ماه انقباض 6وثر د12یزی بدست آوردند.