بررسی اثرات دراز مدت درمان با آرمیدگی در بیماران با افزایش فشار خون

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی آثار دراز مدت روش آرمیدگی عضلانی پیشرونده در این بیماران است. در یک مطالعه مداخله ای، بیمار دچار فشار خون بالا بطور تصادفی به دو 200ه تقسیم شدند. گروه مورد که تحت درمان با روش آرمیدگی عضلانی پیشرونده در کنار درمانهای معمول دارویی قرار گرفتند و گروه شاهد که تنها درمان دارویی گرفتند. پس از حداقل یک سال از قطع درمان آرمیدگی عضلانی پیشرونده، فشار خون سیستولی و دیاستولی در دو گروه اندازه گیری و مقایسه شد. تعداد متوسط داروهای ضد فشار خون و دوز آنها نیز در دو گروه مقایسه گردید. فشار خون اولیه و انتهایی درون هر گروه مقایسه گردید. بیمار یکسان شده از نظر سن و جنس در مطالعه وارد شدند. فشار خون سیستولی و دیاستولی ابتدای مطالعه در گروه مورد بطور معنی داری بیشتر بود (بترتیب + در برابر + میلی متر جیوه‌؛ p کمتر از ، + در برابر + میلی مت200یوه‌؛ p کمتر از ). این دو در پایان مطالعه هنوز در گروه مورد بطور معنی داری بیشتر بودند (بترتیب + در برابر + میلی متر جیوه‌؛ p مساوی ، + در برابر + میلی متر جیوه‌؛ p مساوی149). 1309ین وجود، ف183 خو1502ور معنی داری در هر دو گروه نسبت به م0001 ا53ازه805ری شده در ا86دای855العه افزایش یافته بود. تفاوت معنی دا0001ز نظر متوسط تعداد داروها مشاهده نشد p) مساوی )