بررسی اثرات آتروپین روی پیشرفت زایمان و آپگار نوزاد

Abstract

هدف از این مطالعه بررسی اثر آتروپین در پیشرفت ارست زایمان، دیلاتاسیون سرویکس و آپگار نوزادان می باشد در یک کارآزمایی شاهد دار تصادفی شده، نفر از زنان نولی پار که در فاز فعال زایمان در بیمارست240ای الزهرا و طالقانی دچار ارست دیلاتاسیون شده بودند انتخاب و به گروه تقسیم شدند و هر گروه تحت درمان با روش های آمنیوتومی، آتروپین و اکسی توسین و اثرات تلفیقی آنها با هم8دیگر قرار گرفتند. نتایج حاصله از زمان زایمان، پیشرفت دیلاتاسیون، آپگار نوزاد و درصد سزارین برای هر گروه تعیین و مورد بررسی قرار گرفت تمامی زنان نولی پار و در تمامی آنها پوزیشن جنین اکسی پوت قدامی بود میانگین مدت زمان زایمان در گروه شاهد دقیقه(بیشترین مقدار) و در بیماران دریافت کننده اکسی توسین به علاوه آتروپین دقیقه( کمترین مقدار) بود. میانگین مدت زایمان در بیماران گروه کنترل بصورت معنی داری بیشتر از بیماران سایر گروهها بود و میانگین مدت زایمان در بیماران دریافت کننده اکسی توسین به علاو226تروپین بصورت معنی داری کمتر از سایر گروهها بود. میانگین درصد سزارین در گروه دریافت کننده آتروپین درصد و در 149وهی که آتروپین دریافت نکرده بودند درصد بود آپگار نوزادان در بین گروه مورد مطالعه تقاوت معنی داری با هم نداشت. عدم پیشرفت دیلاتاسیون شایعترین علت سزارین در این بیماران بود