مطالعه اثر انسولین بر روی ترشح پپتین در یک مدل تجربی دیابت در رت

Abstract

در این مطالعه اثر انسولین روی سطح پلاسمایی لپتین بررسی شده است پانزده رت نر نژاد Sprague Dawley پس از تزریق 50mgkg استرپتوزوتوسین(STZ)دیابتیک شدند سپس رت ها به سه گروه پنج تایی تقسیم شدند، گروه درمان نشده با انسولین، گروه درمان شده با انسولین، گروه درمان نشده با انسولین با دوز 10ukgday، گروه درمان شده با انسولین با دوز 20ukgday از رتها یک نمونه خون قبل از تزریق STZ بین گروهها، در میانگین سطوح لپتین، انسولین و گلوکز پلاسما اختلاف معنی داری وجود نداشت ) در نمونه های بعد از تزریق STZ، در رتهای دیابتیک درمان نشده در مقایسه با با رت های درمان شده لپتین و انسولین پلاسما بطور معنی داری پائین تر بود، در حالیکه گلوکز بطور معنی داری بالاتر بود )2انسولین درمانی از لحاظ زمانی در مدتی کمتر از دو ساعت باعث تحریک ترشح لپتین در رتهای دیابتیک شد، ) سطح لپتین پلاسما در رتهای درمان شده با انسولین با دوز 20ukgday بطور معنی داری بالاتر از رت های درمان شده با انسولین با دوز 10ukgday بود، در حالیکه گلوکز بطور معنی داری پ3ئین تر بود