مقایسه میزان ﺑﻴﺎن lncRNA UCA-1 و mir-143 در ﺑافت توموری و مارژین در سرطان کلورکتال
Loading...
Date
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی
Abstract
سرطان به عنوان یک بیماری پیچیده، پس از تجمع تغییرات ژنتیکی و اپی¬ژنتیکی در سلول-های نرمال بروز می¬کند. سرطان کلورکتال یکی از سرطان¬های متداول در ایران و جهان است. ایجاد سرطان کلورکتال یک فرآیند چند مرحله¬ای و چند ژنی است؛ اما مکانیسم¬های دقیق آن هنوز به طور کامل شناخته نشده است. در دهه¬های اخیر گروه بزرگی از RNAهای غیرکدکننده مانند lncRNAها و میکروRNAها که در سطوح بیان ژن، رونویسی و تنظیمات پس از رونویسی که تاثیر مهمی در فرآیندهای سلولی انواع سرطان¬ها دارند، کشف شده¬اند.
این گروه¬ها ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﺑﻴﻮﻣﺎرﻛﺮ ﺗﺸﺨﻴﺼﻲ از ﻃﺮﻳﻖ ﺑﺮرﺳﻲ ﺧﻮن، ﭘﻼﺳﻤﺎي اﻧﺴﺎﻧﻲ و بافت درگیر اﻣﻜﺎن ﺷﻨﺎﺳﺎﻳﻲ ﺑﻴﻤﺎريﻫﺎ با روشهای کمتر ﺗﻬﺎﺟﻤﻲ را مقدور ﻛﺮده اﺳﺖ. در جهت همین هدف در ﻣﻄﺎﻟﻌﻪي ﺣﺎﺿﺮ، ﺗﻐﻴﻴﺮ ﺳﻄﺢ ﺑﻴﺎن ﻧﺴﺒﻲ miR-143 و lncRNA UCA-1 در ﺑﻴﻤﺎران ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ سرطان کلورکتال ﻣﻮرد ارزﻳﺎﺑﻲ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ.
روش ﻛﺎر: سطوح بیان miR-143 و lncRNA UCA-1 با استفاده از مجموعه داده سرطان کولون TCGA مورد بررسی قرار گرفت. علاوه بر این، RNA تام از 75 نمونه بافت CRC و 50 نمونه مارژین استخراج شد و برای تعیین کمیت سطح بیان miR-143 و lncRNA UCA-1 با استفاده از qRT-PCR مورد مطالعه قرار گرفت. علاوه براین، ارتباط بین ویژگیهای آسیبشناسی بالینی بیماران و سطوح بیان miR-143 و lncRNA UCA-1 مورد بررسی قرار گرفت.
ﻳﺎﻓﺘﻪها: نتایج بدست آمده نشان می دهد که lncRNA UCA-1 به طور قابل توجهی تنظیم افزایشی یافته، در حالیکه mir-143 در نمونه¬های CRC نسبت به مارژین تنظیم کاهشی یافته است. کاهش بیان miR-143 به طور قابل توجهی با متاستاز دوردست، تمایز و تهاجم به غدد لنفاوی در بیماران CRC همراه بود (P= 0.043، P= 0.045 و P= 0.0051). به همین ترتیب، lncRNA UCA-1 افزایش یافته ارتباط معنی داری با متاستاز دوردست (P = 0.0037) و تهاجم به غدد لنفاوی (P = 0.008) نشان داد. علاوه بر این، ارتباط منفی معنی داری بین بیان mir-143 و lncRNA UCA-1 در نمونه¬های CRC یافت شد. آنالیز منحنی ROC همچنین نشان داد که بیان mir-143 به عنوان یک شاخص تشخیصی برای CRC با تخمین مقدار AUC= 0.8693 در نظر گرفته می¬شود.