بررسی اثر نانوفیتوزومهای روتوزید بر قند خون در موشهای صحرایی دیابتی شده با استرپتوزوسین

Abstract

مقدمه: دیابت ملیتوس یک اختلال متابولیک در بدن است که با کاهش یا توقف تولید انسولین که نقش اصلی آن پایین آوردن قند خون توسط سازوکارهای مختلف است باعث افزایش قند در دراز مدت در بدن شده و نتیجتا سبب تخریب رگ‌های بسیار ریز در بدن می‌شود که می‌تواند اعضای مختلف بدن همچون کلیه، چشم و اعصاب را درگیر کند. ازجمله ترکیبات گیاهی موثر در زمینه کنترل دیابت بیوفلاونوئیدهایی مانند روتوزید (روتین) می‌باشند. روتین جذب کمی از روده باریک دارد، همچنین در دستگاه گوارش تخریب گردیده و ناپایدار میباشد. بنابراین جهت بهبود فراهمی زیستی خوراکی روتین میتوان با بهرهگیری از نانوحاملهای لیپیدی آن را به شکل نانوفیتوزوم تهیه کرد. هدف: تهیه نانوفیتوزومهای حامل روتین و مطالعه درون تنی نانوفیتوزومها بر روی موشهای دیابتی شده با استرپتوزوسین می‌باشد. روش کار: فیتوزومها با متد هیدراسیون لایه نازک-سونیکاسیون و با نسبتهای مولی (3:1) روتین و لسیتین تهیه شدند و طی مراحل هموژنیزاسیون، سونیکاسیون و عبور از فیلتر اکستروژن در ابعاد زیر 100 نانومتر تولید شدند. ارزیابی اندازه ذرهای، پتانسیل زتا و میزان بارگیری دارو در نانوفیتوزوم برای فرمولاسیون انجام گرفت و مورفولوژی نمونه فیتوزومی با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی بررسی شد. در نهایت مطالعات حیوانی روی موشهای صحرایی صورت گرفت. يافتهها: نانوذرات دارای اندازه میانگین72 نانومتر و پتانسیل زتای 22- میلی ولت و درصد بارگیری 7/93% از روتین بودند. مطالعات درون تنی نشان داد که قند خون موشهای دیابتی متعاقب تجویز نانوفیتوزوم روتین به طور معنی داری کاهش یافت (05/0˂p). همچنین طبق نتایج بدست آمده تاثیر سامانه نانوفیتوزومی بر روی سایر پارامترهای بیوشیمیایی مرتبط با دیابت، بیشتر از داروی آزاد بود. نتيجه گيري: روش به کار رفته منجر به تولید ذرات در سایز نانومتری و بارگیری بالا شد. نانوفیتوزوم روتین در مقایسه با داروی آزاد در مطالعات درون تنی، تاثیر بیشتری در کاهش قند خون و بهبود پارامترهای بیوشیمیایی داشت.