خاموش سازی همزمان مولکول های CD73 و ZEB1 در سلول های سرطان سینه موشی 4T1 به منظور مهار رشد و گسترش سلول های سرطانی

Abstract

بیان غیرعادی چندین عامل در محیط تومور به پیشرفت نئوپلازی و سرکوب سیستم ایمنی در سرطان های مختلف کمک می کند. آدنوزین یکی از فاکتورهای مهم سرکوبگر ایمنی است که می تواند هم به وسیله سلول های تومور و هم سلول های ایمنی به واسطه عملکرد دو مولکول اکتونوکلئوتیداز سطح سلولی به نام های CD39 و CD73 ترشح شود. ZEB-1 و CD73 فاکتورهای مهمی در پیشرفت تومور هستند ، که بیان بیش از حد آنها در محل تومور، چندین ویژگی مشخص در سرطان را افزایش می دهد، از جمله تکثیر، رگ زایی، متاستاز، مهاجرت و حمله. مواد و روش ها: در مطالعه پیش رو ما از نانوذرات کایتوزان لاکتات کونژوگه شده با پپتید RGD بار گیری شده باsiRNA برای خاموش کردن ژن CD73 و ZEB-1 استفاده کردیم و اثرات سرکوب بیان این ژن ها را بر رشد و گسترش سلول های توموری بررسی کردیم. یافته ها: نانوذرات بارگیری شده با siRNA اندازه ای در حدود ۱۲۷ نانومتر ، با ضریب پراکندگی کمتر از 0.3 و پتانسیل زتای در حدود ۱۱ داشتند. افزودن پپتيد RGD به ميزان قابل توجهی جذب سلولي آنها توسط سلول هاي سرطاني را افزايش داد. خصوصیات فیزیک و شیمیایی مناسب نانوذرات و رها سازی کنترل شده ی siRNA موجب شده که این نانوذرات عامل ایده آلی در ژن درمانی باشد. نانوذرات بارگیری شده با siRNA به طور چشم گیری محور ZEB-1 / CD73را مهار کردند که این مهار توام با سرکوب تکثیر، توانایی ایجاد کلنی، مهاجرت و رگزایی در سلول های سرطانی بود.