ارزیابی تأثیر دگزامتازون و سیتی کولین در درد (نوروپاتی) ناشی از سیس پلاتین در موش سوری

Abstract

مقدمه: استرس اکسیداتیو و تولید رادیکال¬های آزاد یکی از مکانیسم¬های مهم در پیدایش نوروپاتی القاء شده توسط بعضی از داروهای ضدسرطان است. دگزامتازون و سیتی کولین با اثرات ضدالتهابی و داشتن فعالیت آنتی اکسیدانی و القای سنتز فسفولیپید موجب تثبیت غشاء شده و از تشدید استرس اکسیداتیو جلوگیری می کنند. هدف: هدف از مطالعه حاضر بررسی اثرات پیشگیرانه دگزامتازون و سیتی کولین بر ازدیاد حساسیت به درد (نوروپاتی) ناشی از سیس پلاتین بود. مواد و روش کار: تعداد 72 سر، موش سوری نر در محدوده وزنی 35-25 گرم به صورت تصادفی در 9 گروه 8 تایی تقسیم شدند. دوزهای مختلفی از دگزامتازون (mg/kg,ip15,30 ,5/7) و سیتی کولین (mg/kg,ip10,20,40) و دوز توأم (دگزامتازون mg/kg5/7، + سیتی کولین mg/kg10) در سه روز اول و یک روز قبل از دریافت سیس پلاتین (mg/kg2) تزریق شد. در ارزیابی تأثیر رژیم¬های مختلف در ازدیاد حساسیت به درد از آزمون (Tail flick) استفاده بعمل آمد. در پایان سطح سرمی Malondialdehyde (MDA) و Total antioxidants capacity (TAC) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: دوزهای مختلفی از دگزامتازون و سیتی کولین موجب تأثیرات معنی داری در کاهش نوروپاتی ناشی از سیس پلاتین شد ولی تجویز توأم دگزامتازون (mg/kg,ip5/7) به همراه سیتی کولین (mg/kg,ip10) تأثیرات معنی-داری نسبت به تجویز به تنهایی این داروها نداشت. سیس پلاتین موجب افزایش معنی¬داری در سطح MDA شد. دگزامتازون فقط در مقادیر (mg/kg,ip15,30) موجب کاهش معنی داری در سطح MDA و TAC نسبت به گروه کنترل گردید در حالی که هر سه دوز تجویزی سیتی کولین موجب کاهش معنی داری بر سطح MDA و TAC گردید. نتیجه گیری: احتمالاً سیتی کولین با تثبیت غشاء و مهار استرس اکسیداتیو و دگزامتازون با مهار استرس اکسیداتیو و آثار ضدالتهابی در پیشگیری نوروپاتی ناشی از سیس پلاتین مؤثر می¬باشند.