مقایسه سفالومتریک نسج سخت بیماران کلاس سه بالغ با افراد نرمال در تبریز

Abstract

مقدمه: رابطه مزيو اكلوژن مولر اول كليد اصلي مال اكلوژن كلاس سه مي‌باشد. البته مال اكلوژن كلاس سه يافته كلينيكي واحدي نمي‌باشد و به صورت تركيبي از اجزاء اسكلتي و دنداني ديده مي‌شود. اهداف: هدف اول‌اين مطالعه مقايسه خصوصيات دنداني و اسكلتي افراد با مال اكلوژن كلاس سه و يك مي‌باشد. هدف دوم ارزيابي تنوع اسكلتي بين افراد كلاس سه مي‌باشد. مواد و روشها: سفالومتري لترال ٥٠ بيمار با مال اكلوژن كلاس سه (٢٠ مرد و ٣٠ زن، در محدوده سني ٢٧-١٨ سال) براساس رابطه مولري، نيمرخ مقعر و اورجت صفر يا منفي انتخاب شدند. داده‌ها آناليز و با استفاده از آزمون غير پارامتري ”Mann-Whitney U“ با گروه نرمال (٥٠ نفر بااکلوژن کلاس يک) مقايسه شدند. يافته‌ها: بر اساس مقادير ميانگين بدست آمده، طول كرانيال بيس قدامي‌(S-N) و خلفي (S-Ar) و زاويه كرانيال بيس (N-S-Ar) به طور معني‌داري كوچكتر از گروه نرمال بود. طول ماگزيلا (A–Co) كوتاهتر بوده و ماگزيلا موقعيت خلفي‌تري داشت. همچنين منديبل پروگناتيك بوده و افزايش در طول كلي آن (Gn–Co) ديده شد. يافته‌هاي دنداني به صورت افزايش در زاويه ثناياهاي ماگزيلا نسبت به پلن پالاتال و كرانيال بيس و شيب لينگوالي ثناياهاي منديبل بودند. در افراد با مال اكلوژن كلاس سه ارتفاع تحتاني قدامي‌صورت (Me–ANS)، به طور معني‌داري بلندتر بود. در آناليز تركيبي، شايعترين تركيب به صورت ماگزيلا در محدوده نرمال، منديبل پروگناتيك و ارتفاع نرمال صورت مي‌باشد. نتيجه‌گيري: با توجه به تنوع خصوصيات مورفولوژيكي بيماران با مال اكلوژن كلاس سه، رسيدن به طرح درمان مناسب، منوط به تشخيص صحيح ديسكرپانسي زمينه‌اي مي‌باشد.