بررسی تجربه زیسته پرستاران مرکز آموزشی، درمانی و تحقیقاتی امام رضا (ع) از دوره های آموزش ضمن خدمت گذرانیده : یک مطالعه پدیدارشناسی

Abstract

مقدمه: با توجه به نقش کلیدی پرستاران در نظام سلامت، به منظور حفظ، ارتقاء و تداوم صلاحیت حرفه ای آنان و نیز منطبق شدن با تغییرات دانش و مراقبت های پرستاری و بهداشتی، نیاز به آموزش مداوم و ضمن خدمت است . هدف از مطالعه حاضر، بررسی تجارب زیسته ی پرستاران مرکز آموزشی، درمانی و تحقیقاتی امام رضا (ع) تبریز از دوره‌های آموزش ضمن خدمت گذرانده می باشد. مواد و روش ها: مطالعه حاضر از نوع مطالعه کیفی با رویکرد پدیدار شناسی می باشد. پرستاران مرکز آموزشی درمانی امام رضا (ع) به روش نمونه گیری مبتنی بر هدف انتخاب شد. داده ها براساس روش بحث گروهی متمرکز و با استفاده از راهنمای مصاحبه نیمه ساختاریافته محقق ساخته جمع آوری گردید. بمنظور تحلیل داده ها از روش تحلیل محتوایی استفاده گردید. یافته ها: در این پژوهش پس از تجزیه و تحلیل داده ها، 7 درون مایه اصلی (عدم طراحی دوره های آموزشی براساس نیازسنجی آموزشی، عدم وجود بسترهای فنی و تسهیلاتی مناسب، کیفیت پایین محتواهای آموزشی، عدم امکان ارزشیابی اثربخش دوره‌ها، تسهیل کاربری دوره‌ها، دستاوردهای موردانتظار دوره‌های آموزش ضمن خدمت، راهکارهای کیفیت بخشی به دوره‌های آموزش ضمن خدمت) و درون مایه فرعی استخراج شد. نتیجه گیری: در این مطالعه شرکت کنندگان علی رغم نیازسنجی‌های انجام شده اثربخشی دوره‌های آموزش ضمن خدمت را پایین اعلام نمودند. با توجه به شرایط و حجم کاری پرستاران در شیفت‌های مختلف، یکی از دغدغه‌های اصلی که از سوی اکثر شرکت کنندگان مطرح شد تداخل دوره‌ها با زمان کاری و در نتیجه عدم امکان یا مشکل بودن شرکت در دوره‌ها بود. همچنین بعد از برگزاری دوره‌ها پسخوراند گرفته نمی‌شد تا اثر بخشی آن نیز ارزشیابی شود.

کلمات کلیدی: آموزش ضمن خدمت، توانمند سازی کارکنان، پدیدارشناسی