تأثیر داروی دکسمدتومیدین بر روی اشباع اکسیژن شریانی در بیماران تحت تهویه¬ی یک ریوی در جراحی توراسیک

Abstract

تهویه تک ریه (OLV) در اعمال جراحی توراسیک به طور شایع استفاده می¬شود. در حین OLV، تهویه یک ریه قطع شده و پرفیوژن ادامه می¬یابد، که منجر به عدم تعادل نسبت تهویه/ پرفیوژن و هیپوکسمی می¬شود. انقباض عروقی ریوی (HPV) در برابر هیپوکسمی مهمترین مکانیسم حفاظتی است، که از طریق آن جریان خون از ریه تهویه نشده به سمت ناحیه تهویه شده رانده ¬شده و اکسیژناسیون شریانی بهبود می¬یابد. در مدیریت بیهوشی بیماران تحت عمل جراحی توراسیک داروهای بیهوشی در راس عوامل اصلی تاثیرگذار بر انقباض HPV قرار دارند و استفاده از داروهايي با حداقل اثرات مهاري در اين مکانیسم حياتي از اهميت زيادي برخوردار است. دکسمدتومیدین یک آگونیست انتخابی¬گیرنده آلفا 2 آدرنرژیک است که بعنوان مکمل بیهوشی کاربرد بسیاری دارد. در چند سال گذشته، برخی مطالعات تأثیر دکسمدتومیدین بر OLV را ارزیابی کرده¬اند و نتایج این مطالعات درباره راهکار بیهوشی برای حفظ اکسیژناسيون در طول OLV متنوع می¬باشد. بنابرین بر آن شديم تا در مطالعه حاضر تأثیر انفوزیون دکسمدتومیدین بر بهبود اکسیژناسیون OLV و تأثیر آن بر میزان مصرف داروهای اینداکشن در بیهوشی وریدی را بررسی نماییم. روش کار: 42 بيمار تحت تهويه يك ريه قرار گرفتند و بصورت تصادفی پس از القای بیهوشی عمومی و دوز بلوس اولیه دکسمدتومیدین به دو گروه، انفوزیون با سرعت Mg/kg/h ۹/۰ دکسمدتومیدین داخل وریدی همراه با استنشاق ایزوفلوران (گروه دکس) و انفوزیون داخل وریدی نرمال سالین با استنشاق ایزوفلوران (گروه نرمال سالین) تقسیم شدند. سه نمونه گاز خون شریانی (ABG) در طی پروتکل مطالعه بدست آمدند. علایم همودینامیک، PaO2 و عوارض در ریکاوری بیماران ثبت گردید. اطلاعات جمع¬آوری شده با نرم¬افزار SPSSنسخه ویندوز 22 مورد تحلیل و بررسی قرار گرفت. یافته¬ها: میزان اشباع اکسیژن شریانی PaO2 در دو گروه تفاوت معنی¬داری نداشتند. شروع تهویه یک ریه موجب کاهش قابل توجهی در PaO2 در هنگام تبدیل از تهویه دو ریه به تهویه یک ریه در هر دو گروه شد و PaO2 به پایین¬ترین مقدار در10 دقیقه بعد از تهویه یک ریه در گروه دکس رسید. در بررسی متغیر های همودینامیک (فشار خون و ضربان قلب) در گروه دکسمدتومیدین میانگین متغیرها در 60 دقیقه بعد از تهویه یک ریه کاهش معنی¬داری داشت، همچنین در مطالعه حاضر نیاز به داروهای بیهوشی رمی¬فنتانیل و پروپوفول، مدت اقامت در ریکاوری، عوارض ریکاوری در گروه دکس بطور معنی¬داری کاهش یافت.