مرور نظام‌مند چتری اثربخشی مداخلات درمانی ملانوم یووآ

Abstract

این مرور سیستماتیک اثربخشی و ایمنی روش‌های مختلف درمانی برای مدیریت ملانوما یووئال (UM) اولیه و متاستاتیک را بررسی کرده و شکاف‌ها و محدودیت‌های موجود در عمل بالینی را مورد توجه قرار می‌دهد. روش‌ کار: این مطالعه مروری چتری، شواهد حاصل از مطالعات مربوط به درمان‌های موضعی) براکی‌تراپی پلاکی، درمان فوتودینامیک ([PDT] ، درمان‌های سیستمیک) مهارکننده‌های MEK، مهارکننده‌های نقاط بازرسی ایمنی و مداخلات هدفمند برای درمان کبد (PHP) ، را تجزیه و تحلیل کرده است. پیامدهای مورد بررسی شامل کنترل تومور، نرخ بقای بیماران و عوارض مرتبط با درمان بود. چالش‌های کلیدی از جمله ناهمگونی در طراحی مطالعات و گزارش‌دهی نیز به‌طور انتقادی تحلیل شدند. نتایج: براکی‌تراپی پلاکی نرخ بالای کنترل موضعی (۹۴٪) را نشان داد اما با عوارض چشمی قابل‌توجهی همراه بود که اهمیت انتخاب مناسب ایزوتوپ را برجسته می‌کند. PDT به‌عنوان یک روش کم‌تهاجمی برای ملانوماهای کوچک کوروئیدی معرفی شد و نرخ کاهش تومور ۹۲٪ با حداقل عوارض جانبی داشت. درمان‌های سیستمیک اثربخشی محدودی نشان دادند؛ مهارکننده‌های MEK پیشرفت‌های اندکی در بقای بدون پیشرفت بیماری ارائه دادند اما بقای کلی را بهبود ندادند و مهارکننده‌های نقاط بازرسی ایمنی نرخ پاسخ پایینی (۱۰٪) داشتند. در ملانوماهای متاستاتیک، درمان‌های هدفمند به کبد مانند PHP و SIRT اثربخشی و ایمنی امیدوارکننده‌ای ارائه کردند، در حالی که PHP خطرات رویه‌ای کمتری داشت. با این حال، نیاز به داده‌های بلندمدت و استانداردسازی روش‌شناسی همچنان باقی است.