تهیه سامانه دارورسانی خودنانوامولسیون شونده‌ی داروی بوپرنورفین و ارزیابی اثر ضددردی آن روی موش سوری

Abstract

مقدمه: افزایش جذب داروها پس از بارگذاری در سامانه های دارورسانی لیپیدی مانند سامانه های خودامولسیون شونده می تواند افزایش فراهمی زیستی خوراکی را به دنبال داشته باشد. هدف: در این طرح اثر ضد دردی سیستم های نانوامولسیون شونده ی حاوی داروی بوپرنورفین در موش های سوری نر البینو بررسی شد.روش‌کار: در این مطالعه، فرمولاسیون بهینه با کمترین سایز قطره ای و PDI انتخاب شده و با داروی بوپرنورفین بارگزاری شد. 7 گروه 10 تایی از موش های نرآلبینو با وزن 20 تا 25 گرم وارد این مطالعه شدند 1) فرمولاسیون SNEDDS بدون دارو، 2) SNEDDS با دوز 0.25mg/kg ، 3) SNEDDS با دوز 0.5mg/kg ، 4) SNEDDS با دوز1mg/kg ، 5)پودر خالص دارو با دوز 0.25mg/kg ، 6) پودر خالص دارو با دوز 0.5mg/kg ، 7) پودر خالص دارو با دوز 1mg/kg. بررسی اثر ضد دردی داروها با استفاده از آزمون هات پلیت با دمای 54 درجه مورد بررسی قرار گرفت. داده ها با استفاده از نرم افزار SIGMA PLUS و آزمون T Test و ONE WAY ANOVA مورد تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: یافته ها نشان داد که موش های دریافت کننده ی داروی بارگذاری شده در فرمولاسیون در تمام بازه های زمانی و در دوزها، مدت زمان تحمل بیشتری در آزمون هات پلیت نسبت به دریافت‌کنندگان پودر دارو داشتند (p < 0.001). میزان تحمل موش در آزمون هات پلیت در گروه دوم با گذر زمان از 1 به 3 ساعت با افزایش و در مورد گروه های 3 و 4 با کاهش معنی دار همراه بود (p < 0.05). نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه، فرمولاسیون نانوامولسیون شونده ی بوپرونورفین، اثرات ضد دردی بهتری نسبت به پودر خود دارو در دوزهای 25/0 و 5/0 و 1 میلی گرم بر کیلوگرم و همچنین بازه های زمانی 5/0 و 1 و 3 ساعته داشت.