ارزش آلبومین سرم در میزان دوز وازوپرسور و کلیرانس لاکتات در بیماران با شوک سپتیک بستری در ICU
Loading...
Date
Authors
Journal Title
Journal ISSN
Volume Title
Publisher
دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشکده پزشکی
Abstract
اگر آلبومین بتواند سبب کاهش نیاز وازوپرسور و مایعات دریافتی شود می توان انتظار داشت که آلبومین سرم در زمان بستری می تواند همراه باشد با پیامد های مهم ICU در ٢٤ ساعت اول بستری ، بنابراین این مارکر می تواند یک پیشگویی کننده مناسب و مطمئن از بیمارانی می باشد که میزان مرگ و میر بالایی داشته و نیاز به مراقبت بیشتری دارند . بنابراین در این مطالعه برآن شدیم تا ارتباط میزان Alb سرمی ابتدایی بیماران با تشخیص شوک سپتیک را با میزان دوز وازوپرسور و کلیرانس لاکتات آن ها بررسی نماییم.
روش کار: در این مطالعه توصیفی مقطعی تعداد ٩٩ بیمار با تشخیص سپسیس بستری در بخش مراقبت های ویژه بیمارستان شهدا ( وابسته به دانشگاه علوم پزشکی تبریز) در بازه زمانی سال های٩٩-١٣٩٨ مورد ارزیابی قرار گرفتند؛برای تمام بیماران پس از بستری در بخش مراقبت های ویژه سطح سرمی آلبومین و لاکتات اندازه گیری شد و ارتباط آن با دوز تجمعی نوراپی نفرین در ٢٤ ساعت اول بستری در ICU تعیین شد.
یافته ها : میانه Albumin سرم و کلیرانس لاکتات در بیماران فوت شده پایین تر از بیماران در قید حیات مانده بود(٠.٠٠٠١> P)، با افزایش میزان Albuminسرم، میزان کلیرانس نیز افزایش (٠.٥٧٦= r و ٠.٠٠٠١>P) و با طول مدت تهویه مکانیکی، روزهای وابسته به وازوپرسور، دور تجمعی اپی نفرین و مورتالیته کاهش می یابد(٠.٠٠٠١> P). نرخ مرگ و میر در بیماران با تشخیص شوک سپتیک بر اساس میزان Albumin سرم برای مقدار آلبومین کمتر از ٢.٧، ١٠٠% ، و برای مقدار آلبومین٢.٧ الی ٢.٧برابر ٨.٣درصد (٨٣٣٣ در هر ١٠٠٠٠٠نفر) محاسبه شد در حالیکه نرخ مرگ و میر بیماران با مقدار آلبومین بیشتر یا مساوی ٣، صفر درصد بود.