ارزیابی دوره آموزش کوتاه مدت بر میزان آگاهی مربیان بهداشت مدارس ابتدایی تبریز نسبت به سلامت پریودنتال در سال 1399

Abstract

مقدمه: سلامت دهان و دندان تأثیر مستقیمی بر کیفیت زندگی دارد، لذا در سال¬های اخیر بسیار مورد توجه قرار گرفته است. آمارها و گزارشات مختلف نشان می¬دهند که مشکلات دهان و دندان شیوع بالایی در گروه¬های مختلف سنی از جمله کودکان و نوجوانان دارد. اعتقاد بر این است که ارتقاء آگاهی و بهبود نگرش در راستای تغییر رفتار گروه سنی 12-6 سال تنها راه بهبود سلامت دهان و دندان جامعه است. هدف: هدف مطالعه حاضر تعیین اثر دوره آموزش کوتاه مدت بر میزان آگاهی مربیان بهداشت مدارس ابتدایی تبریز نسبت به سلامت پریودنتال در سال 1399 بود. مواد و روش¬ها: مطالعه حاضر یک مطالعه نیمه تجربی از نوع آزمون-بازآزمون بود که در آن تعداد 40 مربی بهداشت مدارس ناحیه یک آموزش و پرورش شهر تبریز به روش سرشماری انتخاب و وارد مطالعه شدند. پرسشنامه بررسی آگاهی از سلامت دهان و دندان برای شرکت کنندگان قبل و بعد از انجام مداخله (اجرای دوره آموزش کوتاه مدت) تکمیل شد و داده¬ها با استفاده از نرم افزار spss20 در فاصله اطمینان 95 درصد تجزیه و تحلیل شدند. یافته¬ها: طبق یافته¬های مطالعه حاضر میانگین امتیاز آگاهی شرکت¬کنندگان از سلامت پریودنتال قبل از مداخله 3.222±8.15 بود که بعد از مداخله به 1.751±12.6 ارتقاء یافت(0.000=P) و در واقع به طور معناداری حدود 4.45 امتیاز، آگاهی از سلامت پریودنتال افزایش یافته است و دوره آموزش کوتاه مدت به طور اثربخشی سطح اگاهی مربیان را افزایش داده بود. قبل از شروع مداخله 7 نفر (17.5%) دارای سطح آگاهی کم، 14 نفر (35%) سطح آگاهی متوسط و 19 نفر هم (47.5%) سطح آگاهی بالا بودند که بعد از اتمام مداخله هیچ شرکت¬کننده¬ای با سطح آگاهی کم نبود و تنها 2 نفر (5%) با سطح آگاهی متوسط بودند و 38 نفر دیگر در طبقه سطح آگاهی بالا قرار گرفتند(0.000=P). نتیجه¬گیری: بر اساس یافته¬های مطالعه حاضر در بیش از نیمی از مربیان بهداشت مدارس شرکت¬کننده در مطالعه سطح آگاهی از سلامت پریودنتال متوسط و کم بوده است که با آموزش کوتاه مدت، آگاهی 95 درصد از آنان در سطح بالا قرار گرفت که این هم نشان دهنده اثربخشی و کارایی برنامه آموزشی است و هم بیانگر این موضوع است که مربیان بهداشت مدارس نیازمند آموزش در زمینه سلامت پریودنتال هستند.