اثرات ال کارنیتین بر روی مقدار گلیکوژن و لاکتات در قلب ایسکمیک و غیر ایسکمیک موش صحرایی

Abstract

کارنیتین یک ماده بیولوژیک حیاتی در انتقال اسیدهای چرب به داخل میوسیتها و تولید انرژی مورد نیاز قلب از طریق B اکسیداسیون اسیدهای چرب است . پیرامون اثرات محافظتی کارنیتین بر روی قلب نظیر تاثیر بر آریتمی های ناشی از ایسکمی و رپر فیوژن اندازه انفارکت آپوپتوزیس و تاثیر بر عملکرد همودینامیکی قلب مطالعات مختلفی انجام گرفته است به نظر می رسد کارنیتین با شیفت متابولیسم چربی به متابولیسم گلوکز و افزایش فعالیت آنزیم پیروات دهیدروژناز اثر ضد ایسکمی رپر فیوژن و ضد آریتمی ایجاد می کند . گلیکوژن قلب از مهمترین منابع تولید انرژی در زمان ایسکمی است . به هنگام ایسکمی متابولیسم اکسیداتیو قلب محدود شده وگلیکولیز منبع مهم تولید انرژی وATP می باشد.گلیکولیز می تواند منجر به تجمع لاکتات ودرنتیجه آسیب فونکسیون قلبی و مرگ شود لذا در این که آیا تخلیه گلیکوژن قبل از ایسکمی می تواند باعث اثر حفاظتی شود یا نه،هنوز بحث وجود دارد لذا این موضوع که آیا کارنیتین غلظت گلیکوژن را قبل و بعد از ایسکمی و رپرفیوژن تغییر می دهد وآیا این تغییر تاثیری بر روی میزان تجمع لاکتات دارد