تعیین ارتباط بین میزان حجم متوسط پلاکت و نسبت نوتروفیل به لنفوسیت و پلاکت به لنفوسیت با فعالیت بیماری لوپوس اریتماتوی سیستمیک

Abstract

لوپوس اریتماتوز سیستمیک یک بیماری اتوایمیون می¬باشد که عمدتاً در میان افراد جوان و زنان دیده می¬شود. مشخصات بالینی و پارامترهای آزمایشگاهی متفاوتی برای مانیتورینگ فعالیت بیماری استفاده می¬شود که در این میان حجم متوسط پلاکتی (MPV) بعنوان یکی از جدیدترین مارکرها شناخته شده است. علاوه بر این مارکر، نسبت تعداد نوتروفیل به لنفوسیت (NLR) و نسبت تعداد به لنفوسیت پلاکت (PLR) نیز در بیشتر بیماریهای اتوایمیون حائز اهمیت هستند. بنابراین هدف از این مطالعه تعیین ارتباط بین میزان MPV و نسبت NLR و PLR با فعالیت بیماری SLE بود. روش کار: این مطالعه مقطعی روی 300بیمار لوپوسی فعال و300 فرد کنترل انجام شد. در این مطالعه تشخیص بیماری توسط شاخص ACR و میزان فعالیت بیماری توسط شاخص SLEDAI ارزیابی شدند. سپس از تمامی افراد براي آزمايشات لازم جهت بررسي شمارش سلولی و اندازه¬ گیری میزان MPV، NLR و PLR خونگیری به عمل آمد. درنهایت داده های به دست آمده توسط نرم افزار آماری SPSS 18 آنالیز شدند. میزان p-value برای درنظر گرفتن رابطه معنی داری کمتر از 05/0 در نظر گرفته شد. نتایج: نتایج مربوط به مقایسه فاکتورهای آزمایشگاهی در مطالعه ما نشان دادند که میزان NLR، PLR و RDW در گروه آزمایش بیشتر از گروه کنترل بود و همگی این تفاوتها از لحاظ آماری معنی¬دار بودند (05/0 P<) درحالیکه شاخص¬های MPV و PDW در گروه آزمایش کمتر از گروه کنترل بودند. همچنین مقایسه فاکتورهای آزمایشگاهی در میان دو گروه بیماران فعال و غیرفعال مشخص کرد که میزان نوتروفیل، NLR، PLR و PDW در افراد با بیماری فعال بیشتر از گروه کنترل بود درصورتیکه MPV و RDW در افراد با بیماری غیرفعال بیشتر از بیماران فعال بودند. همچنین یافته¬های مطالعه ما مشخص کرد که بیشترین همبستگی نمره SLEDAI با شاخص¬های آزمایشگاهی مربوط به PLR با میزان 34% بود.