افزایش تولرانس مرکزی نسبت به آنتی ژن های عامل رد پیوند پوست در مدل موشی

Abstract

پیوند پوست یا گرافت پوستی (به انگلیسی: Skin grafting) مدلی از جراحی پیوند بوده که بر روی منطقه‌ای از پوست که بر اثر عواملی فاقد بافت طبیعی شده، انجام می‌گیرد. پیوند پوست به‌طور معمول جهت درمان زخم‌های بزرگ، تروما و سوختگی‌ها انجام می‌گیرد. در جراحی‌های خاص که نیاز به گرافت پوستی جهت درمان دارد، مانند سرطان پوست نیز مقداری از پوست برداشته می‌شود. قسمت‌هایی از پوست که نیازمند پیوند پوست هستند: اگر سوختگی وسیع باشد، حق تقدم جهت پیوند، شامل صورت، گردن، دست‌ها، آرنج، زیر بغل و زانو است تا از ایجاد بدشکلی و جمع‌شدگی پوست جلوگیری شود. در انتخاب پوست برای انجام عمل پیوند، اولویت با پوست خود فرد است, اما گاهی ممکن است به‌دلایلی از جمله: عدم امکان ترمیم پوست خودی، نیاز باشد از پوست فرد دیگری برای ترمیم استفاده نمود. عمل پیوند پوست یا گرافت پوستی، به دو دسته عمده تقسیم می‌شود که شامل گرافت پوستی نازک یا گرافت با ضخامت تقسیم شده، و گرافت پوستی ضخیم یا تمام ضخامت است مواد و روش ها: ابتدا تعداد 84سر موش نر و ماده آزمایشگاهی بالغ سه هفته ای نژاد Balb/c و 4 سر موش نر و ماده سه هفته ای نژاد DBA با وزن 300 -280 گرم از مرکز تکثیر و نگهداری از حیوانات دانشگاه علوم پزشکی تبریز تهیه و استفاده خواهد شد. این مطالعه 5 فاز دارد که در فاز اول با هدف ظهور آنتی ژن عامل رد پیوند برAPC های موش های دریافت کننده پیوند انجام شد که طی آن از موش های دهنده پیوند (4موش نژاد Balb/cو 4 موش نژاد DBA) ، سلول هایی از پوستی که پیوند زده خواهد شد ، استخراج میشود . در فاز سوم موش های دهنده و گیرنده از نظر میزان تطابق HLAبررسی خواهد شد. در فاز چهارم در صورت موفقیت آمیز بودن پیوند اولیه ،از یک موش نژاد Balb/c به 40 موش از نژاد Balb/c (که20 موش از گروه فقط داروی immunosuppressor دریافت کرده اند و در نهایت در فاز پنجم پس از آنکه در 40 موش دریافت کننده پیوند اول و دوم و APC، تعدادTcell ها در گردش خون به مقدار طبیعی رسید و موفقیت آمیز بودن پیوند اول را تایید کرد. یافته ها: نتایج حاصل از پیوند ظهور آنتی ژن رد پیوند در APC موش های پیوندی را نشان داد.همچنین در این مطالعه سلول های T با تحمل بالا به آنتی ژن های عامل رد پیوند بافت پیوند شده در جریان خون ظاهر شدند. انطباق HLA بین موش های گیرنده و دهنده ی پیوند وجود داشت و تولرانس B cell ها علیه آنتی ژن های غیر خودی در پیوند پوست شکل گرفته بود. میزان اثر بخشی پیوند اول و مقایسه ی آن با اثر دارو های immunosuppres بعد از پیوند معنی دار نبود.