بررسي اثرات تحريک نوری لیزری بر نانو ذرات طلای اصلاحشده پلیمری حاوی داروی دوکسوروبیسین بر روی سلولهای سرطاني سینه

Abstract

پیش‌بینی‌شده است یکی از روش‌های درمانی پیشنهادی در نسل آینده‌ی درمان سرطان ،درمان ترکیبی با تکیه‌بر نقش هم‌افزایی درمان فوتوترمال و شیمی‌درمانی است. مواد و روش‌ها: برای این منظور سنتز هیدروژل طلا با روش تک‌مرحله‌ای با استفاده از تری بلاک پلیمر پلی (ان ایزوپروپیل آکریل آمید – کو-دی متیل آمینو اتیل متاکریلات –کو-وینیل پیرولیدون) به‌عنوان عامل کاهنده و پایدارکننده انجام گرفت. هیدرو ژل طلای به‌دست‌آمده در مرحله‌ی دوم توسط کوپلومر دی بلاک پلیمر پلی (ان ایزوپروپیل آکریل آمید – کو- انیدرید مالئیک – گرفت –سیتریک اسید) دوباره پوشش داده شد. نتایج: نانوحامل به‌دست‌آمده با داروی دوکسوروبیسین و به¬عنوان نانوحامل هوشمند برای درمان ترکیبی شیمی‌درمانی / فتوترمال تراپی سلول‌های سرطان پستان، رده‌یMCF-7 استفاده شدند. نتایج جذب سلولی نشان داد که حدود ۱۰۰ درصد از نانوذرات توسط سلول‌های MCF-7 در ۳ ساعت اول جذب سلول می‌شوند. این نانوکامپوزیت با قرار گرفتن در معرض تابش NIR با طول‌موج ۸۱۰ نانومتر و توان نیم وات به مدت ۱۰دقیقه به‌طور قابل‌توجهی سبب افزایش دما به ۴۵ درجه سانتی‌گراد می‌شود. بحث و نتیجه‌گیری: درنهایت مشخص شد که درمان ترکیبی فوتوترمال تراپی همراه با داروی دوکسوروبیسین اثر سینرژیک بر روی سلول‌های سرطانی سینه نشان می‌دهد و می‌تواند پاسخ قوی ضد تومور نزدیک به 99.99٪ (مجموع جمعیت سلول‌های آپوپتوزی و نکروتیک) را در بررسی in vitro پی داشته باشد.