مقایسه دقت قراردادن براکت ها با استفاده از Boone gauge و Height bracket positioning gauge

Abstract

مقدمه: براي برخورداري از حداکثر مزاياي دستگاه‌هاي ثابت ارتودنسي و دستيابي به يک اکلوژن نهايي مطلوب، قرار دادن براکت‌ها در محل صحيح خود ضروري مي‌باشد. به منظور اندازه‌گيري و تعيين فاصله براکت‌ها از لبه ثنايايي يا اکلوزال دندان از انواع گيج‌ها استفاده مي‌گردد. هدف: هدف اين مطالعه تعيين و مقايسه دقت قرار دادن براکت‌ها با استفاده از دو نوع گيج Height bracket positioning gauge (HBPG) و Boone gauge (BG) مي‌باشد. روش کار و مواد: نوزده جفت مدل گچي از يک بيمار با مال اکلوژن Class II division 1 همراه با بي‌نظمي ملايم دنداني تهيه شد. يک جفت مدل براي تعيين موقعيت ايده‌آل براکت‌ها مورد استفاده قرار گرفت و مابقي به دو گروه تقسيم شدند: 9 جفت مدل براي قرار دادن براکت‌ها با استفاده از HBPG و 9 جفت مدل براي قرار دادن براکت‌ها با استفاده از BG . براکت‌ها بر روي تمام دندان‌ها بجز دندان‌هاي مولر، توسط 9 کلينيسين شاغل در بخش ارتودنسي دانشکده دندان پزشکي تبريز چسبانده شدند. هر کلينيسين يک جفت مدل را با استفاده از HBPG و يک جفت مدل ديگر را با استفاده از BG براکت‌گذاري نمود. پس از جدا کردن دندان‌ها از کست و تهيه فتوگرافي از آن‌ها، اين تصاوير به کامپيوتر انتقال داده شد. موقعيت هر براکت قرار گرفته بر روي دندان‌هاي دو گروه، از 3 بعد عمودي، مزيوديستال و زاويه‌اي با موقعيت ايده‌آل مقايسه گرديد و ميزان خطاي قرار دادن براکت در هر بعد اندازه‌گيري شد. یافته‌ها: آناليز Mann-Whitney U test نشان داد که اختلاف در ميانگين کلي خطاي قرار دادن براکت‌ها با استفاده از HBPG و BG در بعد عمودي معني‌دار (001/0P<) بوده ولي در بعد مزيوديستال و زاويه‌اي معني‌دار نمي‌باشد. با انجام آناليز univariate analysis of variance مشخص شد که نوع گيج، نوع دندان و اين که دندان در کدام فک و کدام سمت از دهان قرار گرفته است در ميزان خطاي عمودي قرار گرفتن براکت‌ها موثر مي‌باشد. نتیجه‌گیری: بطور کلي دقت قرار دادن براکت‌ها در بعد عمودي با استفاده از HBPG بيشتر از BG مي‌باشد ولي در بعد مزيوديستال و زاويه‌اي تفاوتي بين دو گيج وجود ندارد.