بررسی میزان هماهنگی بین نتایج تست IGF-1 وGH بعد از OGTT در پایش بیماران آکرومگالی

Abstract

آکرومگالی با تولید بیش از حد هورمون رشد (GH) و فاکتور رشد مانند انسولین1 (IGF1) مشخص می شود. این بیماری خطر مرگ و میر و عوارض مرتبط با آن را افزایش می دهد.. پایش یک جز جدایی ناپذیر در پیگیری بیماران آکرومگالی بعد از درمان می باشد. معیار بهبودی با IGF-1 نرمال و GH کمتر از1µg/L بعد از گلوکز تعریف میشود. در مطالعات متعدد مشاهده شده است که در 35 ٪ از بیماران مبتلا به آکرومگالی بعد از درمان بین GH و IGF1 ناهماهنگی وجود دارد و دستورالعمل مشخصی در این خصوص ارائه نشده است. اهداف: هدف از این مطالعه بررسی میزان هماهنگی بین این دو تست در پایش بیماران آکرومگالی بعد از درمان و ارتباط آن مشخصات بالینی بود. روش اجرای طرح: تعداد 49 بیمار آکرومگالی تحت درمان که حداقل 3 ماه از عمل جراحی شان سپری شده بود و جهت پیگیری به درمانگاه غدد مراجعه کرده بودند، وارد مطالعه شدند. آزمایشات IGF- 1 و GH بعد ازگلوکز در دقایق 0 و 60و120 اندازه گیری شدند. مشخصات بالینی ومتابولیک بیماران و مقادیر کمیIGF-1 وGHn در 4 گروه active disease (IGF-1بالا و GHn بالا)وcontrolled disease (هردو مارکر نرمال)،High IGF-1 (IGF-1بالا در حضور GHn نرمال)و high GH (GHnبالا وIGF-1 نرمال) بایکدیگر مقایسه شدند. یافته ها:تعداد 49 بیماربامیانگین سنی (25-74)5/47 سال،که شامل 18 مرد (7%/36) و 31 خانم (3%/63) بودند. 25 بیمار (51%) IGF-1 نرمال بر اساس سن و جنس خود و 24 نفر (49%)IGF-1 بالاتر از محدوده نرمال سن و جنس خود داشتند. در بررسی GH بعد از OGTT ، 28نفر(1%/57)، GHn<1µg/Lو21نفر (66%/42)،GHn≥1µg/L داشتند. در بررسی افراد بر اساس نتایج IGF-1 و GHn 26 نفر(53%) نتایج هر دو مارکر بیوشیمیایی بصورت هماهنگ با هم بالا یا پایین بود و 23نفر (47%) دو آزمایش با یکدیگر ناهماهنگ و در دو جهت مخالف بود. بیشترین ناهماهنگی بصورت high IGF-1 در حضور GHn نرمال بود که تعداد13نفر(5%/26) را شامل میشد. ناهماهنگی به صورت high GH در حضور IGF-1 نرمال در 10 نفر(4%/22) دیده شد. مقادیر کمی IGF-1 اصلاح شده وGHnadir در این 4 گروه بررسی شد. بین مقادیر IGF-1 اصلاح شده گروه high IGF-1 و Active disease اختلاف معنا داری وجودداشت (001/0=p،42/4±0/1 درمقابل 85/0±32/2). به این معنی که وقتی ناهماهنگی بصورت High IGF-1 مشاهده شد در مقایسه با بیماری فعال، IGF-1تنها مختصری از حد نرمال بالاتر بود. درحالیکه بین GHnدرناهماهنگی بصورت high GHn وactive disease اختلاف معنا داری وجود نداشت (8/0=p).GHnدر گروه HighGHو Active disease به ترتیبµg/L7/2±5/3 و8/1±84/2 گزارش شد..همچنین علایم بالینی و مصرف دارو ها و نتایج MRI و وجود دیابت و هایپرتانسیون در 4 گروه بیماران اختلاف معناداری نداشت و علایم بالینی در هماهنگی با نتایج IGF-1 وGH نبودند.