بررسی میزان بیان LINC01111، miR-3924 و سطح بیان DUSP1در نمونه‎های توموری و مارژین ملانوم

Abstract

ملانوم در اثر رشد خارج از کنترل سلولهای ملانوسیت پوست ایجاد می شود . این بدخیمی به دلیل قدرت بالای متاستاز سلولها دارای کشندگی بالایی است . مطالعات اپیدمیولوژیک در سراسر جهان حاکی از افزایش نرخ شروع سالانه این بیماری در جهان است . از طرفی برخلاف اکثر سرطان ها تاکنون توجه چندانی به پاتوژنز و مسیرهای درگیر در روند این بیماری کشنده نشده است . در همین راستا و جهت بهبود شناخت مسیر های مولکولی ایجاد کننده ملانوم، این مطالعه با هدف تعیین پروفایل بیان LINC01111، miR-3924 و سطح بیان DUSP1در نمونه های توموری و مارژین آدنوکارسینوم ملانوم انجام شده است. روش ها¬: نمونه های بافتی شامل ۵۰ نمونه بافت سرطانی ملانوم و ۵۰ نمونه بافت مارژین، تهیه و تحت استخراج RNA قرار گرفتند. DNA مکمل سنتز شد و سپس سطوح بیان ژن های مورد بررسی با استفاده از q-PCR اندازه‌گیری شد. علاوه بر این، ارتباط بین بیان ژنهای مورد بررسی با یکدیگر و ویژگی‌های بالینی آسیب‌شناختی بیماران مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: نتایج به‌دست‌آمده از q-PCR نشان داد که دو هدف مورد بررسی یعنی LINC01111 و DUSP1 به ترتیب دارای افزایش و کاهش معنی دار در نمونه ای توموری نسبت به مارژین می باشند0.05)>(p. این در حالی است علی رغم کاهشی بودن میزان بیان miR-3924 در نمونه های توموری نسبت به بافت سالم دارای افزایش بود ولی افزایش از نظر آماری معنی دار نبود 0.05)< (p. به علاوه بیان DUSP1 با هر دو ژن مورد بررسی دارای همبستگی منفی بود ولی ارتباطی بین بیان LINC01111 با بیان miR-3924 نداشت.